سوالات و تردید‌هایی درباره ایجاد اسکله موقت در سواحل غزه توسط آمریکا که هدف اعلام‌شده آن کمک‌رسانی به مردم غزه عنوان شده است، وجود دارد و تحلیلگران نگران این هستند که این طرح شکل و قالبی انسان‌دوستانه داشته باشد، اما در اصل و واقعیت هدف آن حضور نظامی آمریکا و طرف‌های غربی در غزه و تحمیل یک دولت نظامی باشد.

 آمریکا پیشتر از تصمیم خود برای ایجاد گذرگاه دریایی در سواحل غزه برای ورود کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه خبر داد و اعلام کرد نیرو‌هایی را در نوار غزه مستقر نخواهد کرد و سربازانش وارد نوار غزه نخواهند شد.

انگلیس نیز اخیرا اعلام کرد استقرار نیروهایش را برای کمک به ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه از طریق کریدور دریایی جدید بررسی خواهد کرد. نقش بالقوه انگلیس که توسط برنامه‌ریزان نظامی «چکمه‌های خیس» نامیده می‌شود، شامل ورود کامیون‌ها از کشتی‌ها به کریدور موقت و رساندن کمک به یک منطقه توزیع امن در ساحل غزه است. این بخش علنی از طرحی است که رژیم صهیونیستی می‌گوید حمایت و امنیت کامل از آن را فراهم خواهد کرد.

طبق گزارش عربی۲۱، بسیاری از تحلیلگران از اعلام ایجاد این گذرگاه یا بندر موقت توسط آمریکا تعجب می‌کنند. به نظر آنها اگر واشنگتن واقعا می‌خواهد کمک‌های بشردوستانه را به غزه برساند اول می‌تواند از رژیم صهیونیستی بخواهد آتش بس را برقرار کند یا تل آویو را به عدم کارشکنی در ورود کمک‌ها از طریق گذرگاه رفح قانع کند یا از رژیم صهیونیستی بخواهد ۶ گذرگاه موجود در مرز‌های نوار غزه را برای ورود کمک‌ها باز کند. وقتی آمریکا هیچ کدام از این کار‌ها را نمی‌کند و تنها به عملیات هوایی برای ارسال کمک‌ها اکتفا می‌کند و بعد از ایجاد بندر خبر می‌دهد این مسئله سوالات و شک و تردید‌هایی را ایجاد می‌کند.

تحلیلگران نگران این هستند که این گذرگاه دریایی فقط پوششی برای سناریوی خطرناک‌تری باشد که منجر به چیدمان موقعیت‌هایی می‌شود که کل صحنه را نه تنها در نوار غزه، بلکه درباره مسئله فلسطین و کل منطقه مدیترانه شرقی تغییر خواهد داد.

نگرانی‌هایی درباره هفت مسئله وجود دارد که عبارتند از: اول اینکه این اقدام حضور، موضع‌گیری و پایگاه‌های نظامی آمریکایی-انگلیسی ثابتی را می‌طلبد و برای این مسئله پوششی بهتر از کمک‌های بشردوستانه وجود ندارد.

موضوع دوم این است که احتمالا برنامه‌ریزی برای این اقدام به این معناست که تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه تا زمانی نامشخص یا حتی تا زمان از بین بردن کامل مقاومت فلسطین و نه فقط جنبش حماس ادامه خواهد داشت.

موضوع سوم این است که موفقیت این طرح عدم وجود هرگونه جنبش‌های مقاومتی را می‌طلبد چرا که حضور آنها به معنای انجام عملیات علیه این حضور بیگانه چه در خاک غزه و چه در آب‌های منطقه‌ای فلسطین است.

موضوع چهارم این است که شاید آمریکا و پیمان ناتو به فکر حضور نظامی دائم در این منطقه باشند تا از هرگونه تمرکز ایران یا اعراب در نوار غزه جلوگیری کنند و در نتیجه اطمینان حاصل کنند که هیچ نیروی مخالفی در این نوار باریک وجود ندارد.

پنجم تمایل آمریکا و ناتو به حضور در منطقه مدیترانه شرقی برای تضمین از بین بردن هرگونه نقش روسیه یا چین در این منطقه به ویژه در سایه نزاع ترکیه با یونان و قبرس است.

ششم گزارشاتی است که می‌گوید واشنگتن، لندن و تل‌آویو اطلاعاتی را درباره ذخایر عظیمی از نفت و گاز در مقابل سواحل غزه دارند و نمی‌خواهند تحت هیچ شرایطی فلسطینی‌ها به آن دست یابند.

موضوع هفتم این است که کشتی‌های آمریکایی، انگلیسی و اروپایی که کمک‌های بشردوستانه را از طریق گذرگاه دریایی جدید منتقل خواهند کرد هزاران فلسطینی را که مایلند از «هولوکاست اسرائیل» در نوار غزه فرار کنند بازگردانند.

این نگرانی‌ها با استناد به این مسئله است که رژیم صهیونیستی تا حد زیادی نوار غزه را به مکانی غیر قابل سکونت تبدیل کرده است. بیشتر ساختمان‌ها، تاسیسات و زیرساخت آن را منهدم کرده و جنایت‌هایش به حدی رسیده که بیشتر بیمارستان‌ها را بر سر بیماران و آوارگان ویران کرده است و در نتیجه برخی از اینها مجبورند تا برای حفظ زندگی خود در سایه سیاست کوچاندن اجباری رژیم صهیونیستی، سوار این کشتی‌ها شوند.

فلسطینی‌ها، مصری‌ها، اعراب و تمام افراد شریف در جهان باید به تمام افکار و طرح‌های رژیم صهیونیستی، آمریکا و انگلیس توجه داشته باشند.

طبق گزارش دیگری که توسط روزنامه «الخلیج» نوشته شده است، آمریکا ساخت این اسکله شناور در سواحل غزه را برای ورود کمک‌ها به این منطقه ادامه می‌دهد و برخی می‌گویند که راه‌اندازی آن ظرف چند هفته آغاز خواهد شد. اما واشنگتن تاکید دارد که جایگزینی برای راه‌های زمینی مثل گذرگاه رفح با مصر و گذرگاه کرم ابوسالم با اراضی اشغالی وجود ندارد و این دو بهترین راه برای ورود مواد غذایی به نوار غزه است.

ارتش رژیم صهیونیستی مانع ورود کمک‌های بشردوستانه از طریق گذرگاه‌های زمینی می‌شود و همین مسئله کشور‌های عربی و غربی را مجبور کرد تا کمک‌ها را از طریق عملیات هوایی به غزه منتقل کنند، اما به دلیل هزینه هنگفت عملیات هوایی و پایین بودن سطح کمک‌های هوایی در مقایسه با ورود زمینی آن، جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا هفت مارس از طرحی برای ایجاد بندر موقت در مقابل سواحل غزه خبر داد.

این بندر در سواحل نوار غزه در مساحتی بیش از ۲۸۱ دونم ایجاد خواهد شد. هزار سرباز آمریکایی برای ایجاد آن تلاش خواهند کرد و در نزدیکی نوار غزه و نه در داخل آن خواهد بود. به کشتی‌های نظامی یا غیرنظامی اجازه بارگیری محموله داده خواهد شد و بعدا به واسطه کشتی‌های مسئول حمایت لجستیکی به بندر منتقل خواهند شد.

کمیته‌های فلسطینی عملیات توزیع در داخل نوار غزه را بر عهده خواهند گرفت و هزینه ایجاد این اسکله موقت ۳۲۰ میلیون دلار است.

آمریکا، اروپا و کشور‌های عربی ماه مارس در یک بیانیه مشترک تاکید کردند هیچگونه جایگزینی برای راه‌های زمینی از طریق مصر و اردن و مرز‌های اراضی اشغالی با غزه برای ورود کمک‌ها وجود ندارد.

دفتر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد ایجاد بندر طرح وی در اکتبر بوده است.

یوآو گالانت، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز از این طرح استقبال کرد و گفت از این طریق می‌توان کمک‌ها را به صورت مستقیم به ساکنان رساند.

محافل فلسطینی نگران این هستند که این طرح زمینه‌ای برای کوچاندن ساکنان نوار غزه باشد. سیگرید کاگ، هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل و بازسازی در غزه اعلام کرد این گذرگاه دریایی نمی‌تواند جای راه‌های زمینی برای ورود کمک‌ها به غزه را بگیرد.

رسانه‌های عبری در ماه مارس فاش کردند مسئولان مصری از طرح ایجاد اسکله شناور در نوار غزه با توجه به وجود جایگزین‌های آماده برای استفاده مثل گذرگاه زمینی رفح و بنادر اسرائیل خشمگین هستند.

به گفته تحلیلگران این بندر می‌تواند پایگاه نظامی چند تابعیتی با رهبری آمریکا برای حمایت از رژیم صهیونیستی در برابر حملات مقاومت فلسطین برای تضمین عدم تکرار حملات هفت اکتبر باشد.

این بندر می‌تواند تغییری را در اداره نوار غزه و از بین بردن حماس از طریق تحمیل یک دولت نظامی مورد حمایت بین‌المللی ایجاد کند.

کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی ۲۴ آوریل فاش کرد مشاور نظامی نتانیاهو سند محرمانه‌ای را توزیع کرده که در آن گفته می‌شود اسرائیل باید دولت نظامی را در غزه تحمیل کند.

ممکن است از این بندر برای تشویق به مهاجرت فلسطینی‌ها به اروپا و لغو هرگونه نقش گذرگاه زمینی رفح در مرز با مصر استفاده شود. این کار از طریق فشار بیشتر بر ساکنان نوار غزه و قطع راه‌های معیشتی آنها و افزایش سطح جنگ اسرائیل همراه با ناتوانی بین‌المللی درباره توقف آن صورت می‌گیرد.

منبع: ایسنا