پیرمحمد ملازهی کارشناس مسائل پاکستان در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان در ارتباط سفر رئیس‌جمهور کشورمان به پاکستان اظهار کرد: آخرین سفر رئیس‌جمهور ما به پاکستان در زمان روحانی بود و تقریبا زمان زیادی از آخرین حضور روسای جمهور ما در پاکستان می‌گذرد. اما این سفر که در شرایط فعلی صورت گرفت از چند زاویه مهم است.

وی افزود: مناسبات دوجانبه و مهمی میان ایران و پاکستان وجود دارد که گاهی هم با تنش همراه است و به نوعی هم رقابت و هم شراکت در بعضی مسائل میان دو کشور وجود دارد. این روابط به بندر چابهار و بند گوادر باز می‌گردد.

ملازهی گفت: در گوادر چینی‌ها سرمایه گذاری کردند و در چابهار هندی‌ها علاقه‌مند به همکاری با ایران هستند. با توجه به قراردادی که میان ایران و افغانستان و هندی‌ها در این بندر شکل گرفت، پاکستانی‌ها برای این بندر نگرانی‌هایی دارند و فکر می‌کنند با توجه به موقعیت برتر چابهار ممکن است سرمایه گذاری چین در بندر گوادر تحت تاثیر قرار گیرد و به نوعی رقابتی این جا وجود دارد.

وی تاکید کرد: بخش دیگر رقابتی که میان ایران و پاکستان وجود دارد، موضوع افغانستان است. صلح و ثبات افغانستان به نفع ایران است، اما برای پاکستانی‌ها چنین فکری وجود ندارد چرا که اختلاف مرزی گسترده‌ای با افغانستان‌ها درباره خط جوران دارند. هفت منطقه قبیله‌ای وجود دارد و همچنین منطقه بلوچستان حدود ۴۷ درصد خاک پاکستان را تشکیل می‌دهد اگر آن دو منطقه را اضافه کنیم روی ۵۳ یا ۵۴ درصد خاک پاکستان افغان‌ها ادعای مالکیت دارند و این موضوع برای پاکستانی‌ها مهم است.

وی افزود: در طول ۴۰ سال گذشته از زمان داوود خان در پاکستان  تا به امروز سیاست پاکستان تحمیل جنگ داخلی وتنش و از این دست مسائل بوده  و اینجا هم رقابتی بین دو کشور وجود دارد.

ملازهی تصریح کرد: در شرایط موجود که اکنون در منطقه غزه وجود دارد و برنامه‌هایی که اسرائیل برای منطقه دارد. پاکستان کشور بزرگ اسلامی است و افکار عمومی در این کشور به شدت طرفدار فلسطینی‌ها هستند و این سیاست هماهنگی که ایران و پاکستان در این زمینه دارند می‌تواند باعث افزایش مناسبات دو کشور شود. در قبال مسائل منطقه‌ای در خاورمیانه دیدگاه‌های مشترکی داریم که در سیاست منطقه‌ای می‌توانیم با یکدیگر هم مسیر باشیم.

کارشناس مسائل پاکستان گفت: اما در سیاست بین الملل دیدگاه‌های دو کشور متفاوت است. پاکستان با آمریکا روابط نزدیکی دارد و بعد از اسرائیل بیشترین  کمک ها‌ی مالی و نظامی را سالانه  چیزی حدود ۲ میلیون دلار  از آمریکا دریافت می‌کند و ارتباط خاص خود را دارد و علاوه بر این که کشور‌های عربی نیز هستند   و سالی ۵ تا ۶ میلیون دلار پاکستان از طریق همین کشور‌های عربی ارز آوردی دارد.

ملازهی درباره اهمیت روابط ایران با پاکستان گفت: در دو بخش می‌توان روابط را مهم ارزیابی کرد یک بخش امنیتی و مرزی است و این دو کشور باید کمک کنند که هماهنگی برای کنترل مرز‌ها وجود داشته باشد و دیگری بخش تجاری است که روی آن بسیار حساب می‌شود. نیاز پاکستان به گاز و نفت و گازوئیل بالا است و ایران این امکانات را در اختیار دارد، اما خط لوله‌ای که میان دو کشور قرار به اجرایی سازی آن بود با مخالفت آمریکا رو به رو شد و آن‌ها خود را کنار کشیدند البته قصد در این سفر این بود که مجدد خط لوله را فعال کنیم که چندان به دلیل مخالفت آمریکایی‌ها به این موضوع خوش بین نیستم.

وی گفت: بخش دیگر مناطق و گذرگاه‌های مرزی مانند کهک سروان و تفتان است که با توجه به نیاز‌های ایران و پاکستان در صورت شناسایی کالای مورد نیاز دو کشور به نظر می‌رسد بهترین زمینه برای همکاری دو کشور بخش تجاری و اقتصادی است.

وی افزود: رئیس جمهور ما عنوان کردند از ۵ میلیارد دلار فعلی تبادلات دو کشور باید به ۱۰ میلیارد دلار برسد که پاکستانی‌ها هم از این موضوع  استقبال کردند.

ملازهی ادامه داد: اکنون مشکلی که در تبادلات ارزی است ناهماهنگی میان گمرک و جا‌های دیگر است. تجار ایرانی معمولا به سود کوتاه مدت فکر می‌کنند در حالی که اگر بازار وسود آن را  بخواهیم این غلط است. به عنوان مثال کاشی و سرامیک ایران در پاکستان مشتری بالایی دارد، اما تاجران ایرانی چندان پیگیری در این زمینه نیستند. نباید به سود‌های کم راضی بود. متاسفانه سیستم اداری ما فعال نیست و در گمرک معطلی‌ها زیاد است و هزینه بالا بوده و حمل و نقل مشکلاتی داریم  و اگر این‌ها حل شود می‌توان به آینده روابط تجاری ایران و پاکستان بیش از گذشته امیدوار بود.