حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور به ارائه احکام و مسائل شرعی ماه مبارک رمضان پرداخته که تقدیم نگاه شما می‌شود.

بسم الله الرحمن الرحیم

روز هفدهم ماه مبارک رمضان مصادف با جنگ بدر است؛ این جنگ، اولین جنگ مسلمانان است که در کمال سختی و عسرت، پیامبر اسلام (ص) را یاری کردند و شهدای جنگ بدر پیشتاز و السابقون بودند و در این جنگ، سه هزار و سه فضیلت برای أمیرالمؤمنین (ع) ثبت شده است؛ در شبی که بسیار شب سختی بود و حضرت برای تهیه آب تلاش کردند که داستان آن را مرحوم محدث قمی در مفاتیح الجنان آورده است.

سلام و درود خود را به ارواح طیبه شهدای جنگ بدر و تمام شهدا، خاصه شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی می‌فرستیم و، اما احکام.

برخی سوال می‌کنند چه چیزی باید کفاره بدهیم؟ که سؤال بسیار مهمی است.

برخی مؤسسه‌های خیریه، کمیته امداد، بهزیستی و ... پول‌هایی را برای کفاره جمع کرده و گاهی به دلیل جهل به مسئله، اشتباهاتی را مرتکب می‌شوند.

باید دقت کنیم که کفاره با فطریه عید فطر کاملا متفاوت است.

در فطریه عید فطر، می‌توان به فقیر پول داد؛ به عنوان مثال اگر بناست برای هر نفر سه کیلو گندم فطریه بدهیم، می‌توانیم قیمت این سه کیلو را به دست آورده و پول آن را به فقیر بدهیم و فقیر می‌تواند هر چیزی با آن تهیه کند؛ اما کفاره اینجور نیست؛ کفاره محدودیت دارد و حتما باید همان جنس تحویل فقیر داده شود؛ در فطریه یا پول است یا جنس؛ اما در کفاره باید جنس پرداخت شود.

حال سؤال بعدی این است که چه جنسی و چه مقدار باید باشد؟

همه عزیزان؛ مخصوصا مؤسسات خیریه اگر صدای ما را می‌شنوند، به این مسئله توجه کنند.

جنس توسط شخص پرداخت کننده کفاره باید مشخص شود؛ اگر می‌خواهد برنج بدهد، باید همان را بدهد و یا اگر می‌خواهد کفاره ارزان قیمت مثل نان، آرد، گندم، ماکارونی و... بدهد، باید همان چیزی را که انتخاب کرده، به فقیر بدهد.

وقتی جنس را انتخاب کردید، وزن ملاک است و برای هر روز بنابر فتوای اکثر فقها ۷۵۰ گرم و بنابر فتوای برخی از مراجع دیگر، ۹۰۰ گرم باید پرداخت کند.

اگر کسی بخواهد برای یک ماه کفاره پرداخت کند، وزن آن ۲۲ کیلو و نیم بر اساس ۷۵۰ گرم و تقریبا ۳۰ کیلو بنابر ۹۰۰ گرم خواهد شد که نمی‌توان پول را به فقیر داد؛ بلکه باید جنس داد.

اگر هم نمی‌توانیم مستقیم به فقرا جنس را برسانیم، پول آن را به نانوا باید بسپاریم که به این مقدار پول، به فقیر نان بدهد.

اگر پول را به فقیر بدهیم، شاید برود جنس دیگری با آن خریداری کند که کفاره خریداری نشده است.

فقط در یک صورت می‌توان پول را به فقیر داد که مطمئن باشیم جنس مورد نظر ما را به آن مقدار لازم تهیه می‌کند؛ یعنی به او بگوییم که این پول برای نان است و فقط نان خود را با این پول تهیه کن.

اشتباه مؤسسات خیریه این است که پول را از شخص می‌گیرند؛ مثلا بنده برای یک ماه کفاره، ۱۰۰ هزار تومان می‌دهم که ۳۰ روز کفاره گندم باشد؛ مؤسسه خیریه می‌گوید من که نمی‌توانم آرد و گندم به فقیر بدهم، ۱۰۰ هزار تومان را یک بسته ده کیلویی برنج غیرایرانی می‌خرد و به فقیر می‌دهد که به جای ۳۰ کیلو، ۱۰ کیلو به فقیر داده است؛ با این کار، هم شخص پرداخت کننده گرفتار شده که واجب او انجام نشده و هم به گردن مؤسسه خیریه است.

کفاره باید غذا باشد؛ مثل برنج، ماکارونی، آرد، گندم، نان، خرما و ...؛ نمی‌توان به جای این موارد گوشت، حبوبات و ... تهیه کرد و این موارد جزو کفاره نیستند.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

منبع: خبرگزاری حوزه