
باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی تبار- به گزارش هاآرتص، سومین آتشبس در عرض یک هفته در استان سویدا سوریه، میان قبایل دروزی و بدوی، و همچنین میان این دو با دولت بشار احمد الشراع، از روز شنبه اجرایی شده است. این بار، برخی ناظران امیدوارند که توافق دوام بیشتری داشته باشد.
برخلاف تلاشهای پیشین، اینبار رهبران معنوی جامعه دروزی با وحدت بیشتری پای میز توافق آمدهاند. حتی حکمت الحِجری، رهبر مذهبی بانفوذ که پیشتر هرگونه همکاری با دولت سوریه را رد کرده بود، اکنون از این آتشبس حمایت کرده است.
رهبران قبایل بدوی – که بهطور دقیق مشخص نیست چه کسانی را شامل میشود – نیز به آتشبس پیوستهاند. اما آنها تأکید کردهاند که خلع سلاحشان منوط به اقدام مشابه از سوی دروزیهاست. به گزارش هاآرتص، این توافق در حالی صورت گرفته که تنشها هنوز در منطقه جریان دارد و درگیریهای پراکنده ادامه دارد.
از زمان آغاز خشونتهای اخیر در سویدا، بر اساس اعلام دیدهبان حقوق بشر سوریه، ۷۱۸ نفر کشته شدهاند که از این میان، ۲۲۶ نفر از ساکنان محلی بودهاند. به گزارش هاآرتص، در میان قربانیان ۸۰ غیرنظامی، ۳۰۵ نیروی امنیتی سوری و ۱۸ نفر از افراد قبیلههای بدوی دیده میشوند. زیرساختهای حیاتی نیز خسارات زیادی دیدهاند، از جمله تأسیسات تأمین آب و برق که بهطور کامل از کار افتادهاند.
در این میان، مداخله نظامی اسرائیل به بحران ابعاد تازهای بخشیده است. حملات هوایی اخیر اسرائیل به ساختمانهای دولتی سوریه، از جمله ستاد کل ارتش و تأسیساتی در نزدیکی کاخ ریاستجمهوری در دمشق، موجب توافق آتشبس میان سوریه و اسرائیل تحت فشار ایالات متحده شد. به گزارش هاآرتص، این حملات نگرانیهایی را درباره گسترش درگیریهای فرقهای به جنگی تمامعیار میان اسرائیل و دولت الشراع برانگیخته است.
رئیسجمهور آمریکا، دونالد ترامپ، که بهدنبال خروج نیروهای آمریکایی از سوریه و انتقال مسئولیتهای منطقهای به دیگر بازیگران است، با نگرانی از مداخلات اسرائیل، خواستار توقف عملیات نظامی شد. گفته میشود شیخ موفق طریف، رهبر معنوی دروزیان اسرائیل، نیز نقش مهمی در متقاعد کردن حکمت الحِجری برای پذیرش آتشبس ایفا کرده است.
در همین حال، مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، در واکنشی خنثی به حملات اسرائیل آن را «سوءتفاهم» توصیف کرد و از رقابتهای تاریخی فرقهای در جنوب سوریه سخن گفت. به گزارش هاآرتص، این واکنش آمریکا نشاندهنده نارضایتی واشینگتن از اقداماتی است که میتواند سیاستهای منطقهای آن را با چالش روبهرو سازد.
از سوی دیگر، اسرائیل که ابتدا حمله به سوریه را با هدف جلوگیری از نزدیک شدن «نیروهای متخاصم» به مرزهای خود توجیه کرده بود، در ادامه حمایت از دروزیها را بهعنوان هدف اصلی خود مطرح کرد. اما این سیاست باعث شد مرزهای بلندیهای جولان توسط دروزیان اسرائیلی شکسته شود و نیروهای امنیتی اسرائیل با ورود صدها نفر به خاک سوریه مواجه شوند.
در نهایت، به گزارش هاآرتص، اسرائیل ناچار به پذیرش آتشبس با دولت سوریه شد؛ توافقی که با وساطت آمریکا و مشارکت رهبران مذهبی دروزیان حاصل شد. اما مشخص نیست که این صلح شکننده تا چه زمانی دوام خواهد آورد و آیا دولت الشراع موفق خواهد شد با هماهنگی رهبران محلی، امنیت را به سویدا بازگرداند یا نه.
12209051