زن نابینایی که در میان ویرانه‌های غزه، نان و امید می‌پزد

باشگاه خبرنگاران جوان؛ زهرا نجفی - زنی در غزه که در یکی از حملات هوایی رژیم صهیونیستی بینایی خود را از دست داده، می‌گ. ید برای امرار معاش و زنده نگه داشتن امید خود به آینده اکنون یک نانوایی باز کرده است.

ورده ابوجراد ۵۱ ساله یکی از هزاران فلسطینی است که در زمان جنگ مجروح شده است. او گفت که دود ناشی از بمباران کاملا نابینایش کرده و دیگر نمی‌تواند چیزی را ببیند. ابوجراد که اکنون در دیر البلح واقع در مرکز غزه زندگی می‌کند، گفت که هنوز با شرایط جدید وفق پیدا نکرده و هر زمان که می‌خواهد از مکانی به مکان دیگر برود، به کسی نیاز دارد که او را راهنمایی کند.

او گفت: «حتی وقتی می‌خواهم داخل چادر بروم، منتظر می‌مانم کسی به من کمک کند تا از آنجا عبور کنم. یک بار سعی کردم وارد چادر شوم، سرم به زمین خورد و افتادم.. بنابراین اکنون زمین را با پاهایم حس می‌کنم تا بدانم چه چیزی در مقابل من است». ابوجراد گفت: «گرانبهاترین چیز در زندگی بینایی است. هر بار که برای رسیدن به چیزی با دشواری رو به رو می‌شوم، شروع به گریه می‌کنم».

با وجود چنین چالش‌هایی، ابوجراد مانند سایر فلسطینیان غزه، در تلاش است تا زندگی خود را در میان ویرانه‌ها، بمباران مداوم اسرائیل، کمک‌های محدود و غم و اندوه بازسازی کند. او گفت: «تصمیم گرفتم برای تأمین معاش خانواده‌ام کسب و کاری راه بیندازم. یک نانوایی باز کردم و شروع به توسعه آن کردم. یک ماه پس از آتش‌بس، شروع به پختن شیرینی‌های کره‌ای و نان کردم.»

او افزود: «باید ادامه دهم، چون اوضاع اینجا خیلی سخت است.»

از زمان اجرای آتش‌بس در ۱۸ مهرماه، پیشرفت‌های کوچکی در زندگی روزمره مردم غزه حاصل شده است، اما سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی هشدار داده‌اند که میزان کمکی که اسرائیل به غزه می‌رساند، کاملاً ناکافی است.

رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که طبق توافق، روزانه ۶۰۰ کامیون حامل کمک وارد غزه می‌شود؛ در حالی که به گفته حماس تعداد روزانه کامیون‌ها در واقع ۱۵۰ دستگاه است.

ابوجراد گفت: «تمام چیزی که در زندگی می‌خواهم این است که بینایی‌ام را بازیابم و دخترم را در لباس عروسی‌اش ببینم. این بزرگترین آرزو و درخواست من از خداوند است.»

منبع: الجزیره