انصاری: بدون محیط زیست سالم، هیچ صلحی پایدار نیست

باشگاه خبرنگاران جوان - «شینا انصاری» معاون رئیس‌جمهوری اسلامی ایران، صبح امروز -دوشنبه ۵ آبان ۱۴۰۴- در نشست بزرگداشت روز ملل متحد و گرامیداشت هشتادمین سالگرد تاسیس سازمان ملل که در مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران برگزار شده بود، در سخنانی خاطر نشان کرد: اکنون عرصه جهانی با بحران‌های محیط زیستی، تغییر اقلیم، بی‌عدالتی اقتصادی و ... روبه‌روست و هیچ ملتی از این خطرات مصون نیست.

وی همچنین با بیان اینکه «بدون محیط زیست سالم، هیچ صلحی نمی‌تواند پایدار بماند»، خاطر نشان کرد: تخریب محیط زیست باعث ایجاد ناامنی، فقر و بی‌ثباتی سیاسی می‌شود.

این مقام جمهوری اسلامی ایران در بخشی دیگر از صحبت‌های خود به تحولات منطقه غرب آسیا اشاره کرد و افزود: سال‌هاست که در منطقه غرب آسیا شاهد اشغالگری و تجاوزگری رژیم صهیونیستی هستیم که با نقض آشکار منشور سازمان ملل نه تنها جان هزاران انسان بی‌گناه را گرفته است، بلکه باعث نابودی طبیعت و زمین نیز شده است و درواقع می‌توان گفت محیط زیست قربانی خاموش این جنایت‌هاست. 

معاون رئیس‌جمهور ایران گفت: ما همواره به پیوند صلح توسعه و محیط زیست تاکید داریم. 

وی همچنین از اعمال تحریم‌های ظالمانه علیه ایران و تاثیر آن بر موضوع محیط زیست و جان انسان‌ها انتقاد کرد.

متن کامل سخنرانی معاون رئیس‌جمهور در این مراسم بدین شرح است: 

«امروز، در روز ملل متحد، گرد هم آمده‌ایم تا بار دیگر بر آرمان‌های مشترک بشریت برای صلح، عدالت، توسعه و حفظ زمین تأکید کنیم. سازمان ملل متحد از بدو تأسیس خود، نماد امید و همبستگی میان ملت‌ها بوده است؛ امید به جهانی که در آن کرامت انسانی، صلح پایدار و توسعه‌ی متوازن در کنار هم معنا پیدا کنند.

اما حقیقت تلخ این است که جهان امروز، در برابر چالش‌هایی ایستاده که نه‌تنها مرز‌های جغرافیایی را در می‌نوردند، بلکه بنیان‌های اخلاقی و انسانی تمدن ما را نیز به چالش کشیده‌اند. بحران‌های محیط زیستی، جنگ‌ها و تجاوزها، تغییر اقلیم و بی‌عدالتی‌های اقتصادی، همه نشان می‌دهند که هیچ ملتی در برابر سرنوشت زمین مصون نیست.

صلح و محیط زیست، دو ستون اساسی برای بقای بشریت‌اند.

بدون صلح، هیچ طرحی برای حفاظت از طبیعت پایدار نمی‌ماند، و بدون محیط زیست سالم، هیچ صلحی نمی‌تواند تداوم یابد. تخریب محیط زیست، موجب گسترش فقر، مهاجرت، ناامنی غذایی و در نهایت بی‌ثباتی سیاسی می‌شود؛ و در مقابل، تجاوز و جنگ، بزرگ‌ترین تهدید علیه زیست‌بوم‌های منطقه‌ای و جهانی هستند.

در منطقه غرب آسیا، ملت‌ها سال‌هاست که شاهد اشغالگری، محاصره و تجاوزگری رژیم صهیونیستی هستند؛ رژیمی که با نقض آشکار حقوق بشر و قوانین بین‌الملل، نه‌تنها جان انسان‌های بی‌گناه را می‌گیرد، بلکه سرزمین و طبیعت را نیز نابود می‌کند. آلودگی منابع آب و خاک، نابودی جنگل‌ها و زمین‌های کشاورزی، انتشار مواد سمی و تخریب زیرساخت‌های حیاتی در نتیجه‌ی حملات نظامی، بخشی از آثار ویرانگر این تجاوزهاست. محیط زیست، قربانی خاموش این جنایات است.

جمهوری اسلامی ایران، همواره بر پیوند میان صلح، توسعه و حفاظت از محیط زیست تأکید کرده و بر این باور است که هیچ برنامه‌ای برای توسعه پایدار، بدون صلح عادلانه و رفع تجاوز ممکن نیست.

با وجود تحریم‌ها و فشار‌های ناعادلانه‌ی بین‌المللی که مانع دسترسی ایران به منابع مالی، فناوری‌های نوین و مکانیزم‌های جهانی مقابله با تغییر اقلیم شده‌اند، کشور ما مسیر خود را در جهت کاهش کربن و سازگاری با تغییرات اقلیمی با جدیت ادامه داده است.

اقدامات جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌ی حذف گاز‌های فلر از میادین نفتی، توسعه نیروگاه‌های خورشیدی از ابتدای دولت چهاردهم، نشان‌دهنده‌ی عزمی واقعی در این میدان است، با این حال، عدالت اقلیمی زمانی محقق می‌شود که همه کشور‌ها – به‌ویژه کشور‌های در حال توسعه و تحت تحریم – بتوانند از حمایت‌های مالی، فناوری و ظرفیت‌سازی برابر برخوردار باشند. جهانی که در آن برخی کشور‌ها به منابع نامحدود برای سازگاری و کربن‌زدایی دسترسی دارند، در حالی‌که دیگران حتی از ابتدایی‌ترین فناوری‌ها محروم‌اند، جهانی عادلانه و پایدار نخواهد بود.

امروز، بیش از هر زمان دیگر، جهان نیازمند همکاری، اعتماد متقابل و احترام به اصول منشور ملل متحد است. مقابله با بحران اقلیم، مهار جنگ‌ها و حفاظت از زمین، تنها با همبستگی واقعی میان ملت‌ها ممکن است. باید بپذیریم که امنیت زیست‌محیطی، بخشی جدایی‌ناپذیر از امنیت انسانی و بین‌المللی است.

در پایان، جمهوری اسلامی ایران بار دیگر بر ضرورت پایان دادن به تجاوز و اشغالگری، رفع تحریم‌های ناعادلانه علیه ملت‌ها، و تضمین دسترسی برابر کشور‌ها به منابع مالی و فناوری‌های سبز تأکید می‌نماید.

حفاظت از زمین، تنها از مسیر صلح، عدالت و همکاری ممکن است.

زمین خانه‌ی مشترک همه ماست؛ بیایید آن را با صلح و خرد پاس بداریم.»