آلمان در بدترین رکود اقتصادی خود از زمان جنگ جهانی دوم قرار دارد

باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی‌تبار - آلمان، با تمام مشکلات عظیم خود، به نظر می‌رسد که برای برخی تحلیل‌گران ضدپاپولیستی همچون جان کامپفنر، روزنامه‌نگار بریتانیایی، امیدی نوین باشد. کامپفنر که نویسنده کتاب چرا آلمانی‌ها بهتر عمل می‌کنند است، که در آن به شدت به رای بریتانیا برای خروج از اتحادیه اروپا انتقاد کرده، همچنان به نهادهای سیاسی آلمان و ظرفیت آن‌ها برای سازش وفادار است. کامپفنر در گزارش‌های خود، به گزارش یوروپین کانزروتیو، آلمان را نمادی از بلوغ سیاسی می‌بیند که توانسته است حتی در موقعیت‌های بحرانی نیز به سازش و توافق برسد.

او در یکی از مقالات خود در در اشپیگل، از فردریش مرز، کاندیدای احتمالی صدر اعظمی آلمان، به دلیل توانایی در تشکیل ائتلافی با حزب سوسیال دموکرات (SPD) که به طور آشکار از حزب راست‌گرای پوپولیستی AfD اجتناب کرده، ستایش می‌کند. کامپفنر همچنین از تغییر مواضع مرز در خصوص سیاست‌های مالی و بدهی دولتی، که ابتدا به کاهش هزینه‌ها اشاره کرده بود اما سپس طرحی برای اختصاص میلیاردها یورو برای بدهی‌های دولت ارائه داد، به عنوان نمونه‌ای از واقع‌گرایی آلمانی تقدیر می‌کند.

به گزارش یوروپین کانزروتیو، کامپفنر به شدت از ظهور پوپولیسم در آلمان غافل است. در انتخابات اخیر، حزب SPD تنها ۱۶.۴ درصد از آرا را به دست آورد، در حالی که حزب AfD با کسب ۲۰.۸ درصد آرا، به یکی از محبوب‌ترین احزاب در آلمان تبدیل شده است. این روند نشان‌دهنده گسترش پوپولیسم در سیاست‌های آلمان است که کامپفنر نمی‌خواهد آن را ببیند.

در حالی که کامپفنر از اقدامات مرز به عنوان نمونه‌ای از بلوغ سیاسی آلمان تقدیر می‌کند، این سیاست‌ها در حقیقت مشکلات عمده‌ای را در دل خود دارند. آلمان برای سال‌ها سیاستی را در پیش گرفته که منتقدان را به حاشیه رانده و این امر به تضعیف دموکراسی و تقویت گرایشات همگرا در جامعه منجر شده است. این مسئله باعث شده که نخبگان سیاسی آلمان در دام دیدگاه‌های تنگ‌نظرانه گرفتار شوند.

یکی از این مشکلات بزرگ، سیاست انرژی تجدیدپذیر آلمان است که به گزارش یوروپین کانزروتیو، در حال حاضر به بحران جدیدی تبدیل شده است. باوجود سرمایه‌گذاری‌های فراوان در انرژی‌های بادی و خورشیدی، سهم انرژی سبز در آلمان در سال ۲۰۲۴ کاهش یافته و به ۴۷ درصد رسیده است. این بحران نتیجه تصمیمات اشتباه در سال ۲۰۱۱ مبنی بر کنار گذاشتن انرژی هسته‌ای است که در نهایت با پذیرش نقدهای زیاد، هنوز به حل مسائل انرژی نپرداخته است.

این مسئله در واقع ناشی از تصمیمات دولت آلمان در خصوص انرژی هسته‌ای و استفاده از منابع تجدیدپذیر است که به نظر می‌رسد در درازمدت آسیب‌های زیادی به اقتصاد کشور وارد کرده است. رسانه‌ها و منتقدان سیاست‌های انرژی آلمان به سرعت به این انتقاد پرداخته‌اند، اما سیاستمداران آلمانی به جای گوش دادن به این انتقادات، به سرکوب آن‌ها پرداخته‌اند. این نوع رفتار تنها به رشد پوپولیسم و تقویت حزب AfD منجر شده است.

کامیابی‌های مرز در ایجاد ائتلاف‌های سیاسی که از پذیرش نقدهای مخالف اجتناب می‌کند، به وضوح نشان‌دهنده از دست رفتن ظرفیت نمایندگی واقعی آلمان است. احزاب سنتی آلمان، که زمانی نمایندگان مردم بودند، اکنون قادر به جذب اکثریت آرا نیستند. این امر به وضوح نشان‌دهنده انزوای شدید و کاهش محبوبیت سیاست‌های آنهاست.

با کنار گذاشتن مخالفان و سرکوب تفاوت‌ها و انتقادات، آلمان به تدریج توانایی خود برای نمایندگی از اکثریت را از دست داده است. این روند نه تنها باعث سقوط احزاب اصلی کشور شده، بلکه به تقویت افکار پوپولیستی و ضدسیستم نیز منجر شده است. این مسئله در نهایت باعث تقویت حزب AfD شده است که در حال حاضر محبوبیت بیشتری نسبت به دیگر احزاب دارد.

کامپفنر همچنین به سیاست‌های حکمرانی تکنوکراتیک در آلمان اشاره دارد و این را به عنوان روشی مؤثر برای مدیریت کشور می‌بیند. با این حال، به گزارش یوروپین کانزروتیو، این نوع حکمرانی باعث شده که مردم احساس بی‌قدرتی کنند. آلمان با کاهش رشد اقتصادی و مشکلات جدی در بخش‌های مختلف اقتصادی مواجه است و سیاست‌های اشتباه داخلی بیش از هر عامل خارجی بر این بحران تأثیر گذاشته است.

آلمان اکنون با رکود اقتصادی مواجه است که در سال‌های اخیر بی‌سابقه بوده است. در سال‌های گذشته، سیاست‌های اقتصادی دولت به شدت بر دوش هزینه‌های انرژی و سیاست‌های غیرواقعی برای حذف انرژی هسته‌ای تکیه کرده است. این مشکلات به وضوح نشان‌دهنده یک بحران ساختاری است که در صورت ادامه روند فعلی، ممکن است تبدیل به بحران‌هایی بزرگ‌تر شود.

در نهایت، کامپفنر به شدت از این نوع حکمرانی و اجتناب از پذیرش انتقادات خود راضی است، اما به گزارش یوروپین کانزروتیو، این سبک حکمرانی در آلمان باعث شده که مردم احساس کنند که در تصمیم‌گیری‌های کلیدی کشور جایی ندارند. بنابراین، برای رسیدن به موفقیت‌های واقعی، آلمان باید رویکرد خود را تغییر دهد و به دموکراسی واقعی و مشارکت عمومی اعتماد کند.