حزب‌الله لبنان؛ سلاح عزت، سپر حاکمیت

باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - در روزهایی که لبنان زیر سایه تهدیدات خارجی و فشارهای سیاسی نفس می‌کشد، صدای مقاومت بار دیگر از جنوب لیتانی طنین‌انداز شده است. شیخ نعیم قاسم، با صلابت، خط بطلانی بر رویای خلع سلاح حزب‌الله کشیده و لبنان را به ایستادگی در برابر اشغالگری فراخوانده است. سخنان شب گذشته او، نه‌فقط یک موضع‌گیری، بلکه منشوری برای آینده‌ای مستقل و عزتمند بود.  

توهم خلع سلاح: خیالی که به واقعیت نمی‌پیوندد  

اظهارات شیخ نعیم قاسم، فراتر از یک پاسخ سیاسی، هشداری استراتژیک به طرف‌هایی است که با فشارهای دیپلماتیک و تهدیدات نظامی، به‌دنبال تضعیف ستون‌های دفاعی لبنان هستند. وقتی او می‌گوید «توهم خلع سلاح حزب‌الله را از سرتان بیرون کنید»، در واقع به یک حقیقت تاریخی اشاره دارد: مقاومت لبنان، نه‌تنها یک نیروی نظامی، بلکه نماد اراده ملی برای حفظ حاکمیت و کرامت است. این سلاح، همان‌طور که قاسم تأکید می‌کند، در آزادسازی سرزمین‌های اشغالی و حفاظت از استقلال لبنان نقش کلیدی داشته است.

بررسی تاریخ معاصر لبنان نشان می‌دهد که در سال ۲۰۰۰، عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان، نتیجه مستقیم مقاومت مسلحانه بود. این تجربه تاریخی، به‌تنهایی، توجیهی کافی برای حفظ سلاح مقاومت است، به‌ویژه در شرایطی که تهدیدات رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد.  

تلاش برای خلع سلاح حزب‌الله، نه‌فقط یک پروژه خارجی، بلکه بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر برای ایجاد شکاف داخلی در لبنان است. شیخ نعیم قاسم با زیرکی به این نکته اشاره کرد که هرگونه فشار برای خلع سلاح، به‌نفع دشمن اشغالگر عمل می‌کند و می‌تواند به فتنه میان ارتش و مقاومت منجر شود. اما چرا این فتنه هرگز رخ نخواهد داد؟ پاسخ در وحدت ملی نهفته است که شیخ نعیم قاسم آن را به‌عنوان یکی از پایه‌های اصلی مقاومت برجسته می‌کند.

ارتش لبنان و حزب‌الله، هرچند در ساختار و مأموریت متفاوت‌اند، اما در هدف مشترک دفاع از سرزمین و حاکمیت لبنان هم‌راستا هستند. داده‌های تاریخی نشان می‌دهد که در جنگ ۲۰۰۶، همکاری تاکتیکی میان این دو نیرو، نقش مهمی در ناکام گذاشتن تهاجم رژیم اسرائیل ایفا کرد. این هم‌افزایی، پیامی روشن به دشمنان لبنان می‌فرستد: هرگونه تلاش برای ایجاد تفرقه، با دیوار مستحکم وحدت ملی مواجه خواهد شد.  

از سوی دیگر، دبیرکل حزب‌الله لبنان با تأکید بر «عزت و کرامت»، مقاومت را نه‌فقط یک نیروی نظامی، بلکه یک جریان فرهنگی و اجتماعی معرفی می‌کند. این بعد از سخنان او، ریشه در واقعیت‌های جامعه لبنان دارد. مقاومت، به‌ویژه در مناطق جنوبی، به بخشی از هویت جمعی مردم تبدیل شده است. مردمی که سال‌ها زیر بمباران و اشغال زندگی کرده‌اند، سلاح مقاومت را نه‌تنها ابزاری دفاعی، بلکه نمادی از ایستادگی در برابر ظلم می‌دانند. بنابراین، هرگونه تلاش برای خلع سلاح، به‌معنای نادیده گرفتن خواست و اراده این مردم است؛ مردمی که به‌تعبیر قاسم، «شریف‌ترین» هستند و از هیچ قدرتی هراس ندارند.  

مذاکره زیر سایه اشغال؟ هرگز!  

بخش دوم سخنان شیخ نعیم قاسم، به مذاکرات آتش‌بس و اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ مربوط می‌شد، اما با یک پیش‌شرط روشن: هیچ مذاکره‌ای تحت فشار اشغالگران قابل‌قبول نیست. این موضع، از یک‌سو، نشان‌دهنده هوش دیپلماتیک مقاومت است و از سوی دیگر، بر حفظ اصول حاکمیتی لبنان تأکید دارد. دبیرکل حزب‌الله لبنان با اشاره به توافق آتش‌بس در جنوب رودخانه لیتانی، به‌صراحت اعلام کرد که هرگونه مذاکره بعدی، تنها پس از پایبندی کامل رژیم اسرائیل به تعهداتش آغاز خواهد شد. این شرط‌گذاری، ریشه در تجربه‌های تلخ گذشته دارد. تاریخ دیپلماسی خاورمیانه نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی بارها تعهدات بین‌المللی خود را نقض کرده است. به‌عنوان مثال، نقض مکرر حریم هوایی لبنان توسط جنگنده‌های اسرائیلی، حتی پس از توافقات بین‌المللی، گواهی بر این مدعاست.  

او با طرح سه اصل اساسی برای مذاکرات - حفاظت از حاکمیت، آزادی سرزمین، و نقش سلاح مقاومت در استراتژی دفاعی- چارچوبی غیرقابل‌انعطاف برای آینده ترسیم کرد. این اصول، نه‌تنها پاسخ به فشارهای خارجی، بلکه پیامی به داخل لبنان است: مقاومت، آماده مذاکره است، اما نه به قیمت تسلیم شدن. این موضع، به‌ویژه در برابر طرف‌هایی که ممکن است به‌دنبال سازش‌های یک‌طرفه باشند، از اهمیت بالایی برخوردار است. نکته قابل‌توجه، اشاره قاسم به «تبادل پیام‌های مثبت» با رئیس‌جمهور لبنان است. این امر نشان می‌دهد که مقاومت، برخلاف برخی تبلیغات، به‌دنبال هماهنگی با نهادهای رسمی کشور است و از انزوای سیاسی یا تقابل داخلی پرهیز می‌کند.  

از منظر استراتژیک، تأکید شیخ نعیم بر نقش سلاح مقاومت در هر استراتژی دفاعی، پاسخی به کسانی است که معتقدند لبنان می‌تواند تنها با تکیه بر ارتش یا حمایت‌های بین‌المللی از خود دفاع کند. واقعیت این است که ارتش لبنان، با وجود شجاعت و تعهد، از نظر منابع و تجهیزات با محدودیت‌های جدی مواجه است. در مقابل، حزب‌الله با شبکه دفاعی منسجم و تجربه نبردهای نامتقارن، توانسته خلأهای دفاعی را پر کند. این واقعیت، به‌ویژه در جنوب لبنان که به‌دلیل نزدیکی به مرزهای اشغالی، همواره در معرض تهدید است، اهمیت دوچندانی دارد.  

مقاومتی که تسلیم نمی‌شود  

سخنان شیخ نعیم قاسم، بیش از یک موضع‌گیری سیاسی، بیانیه‌ای برای آینده لبنان بود. او با صراحت اعلام کرد که مقاومت، نه‌فقط یک نیروی نظامی، بلکه ستون فقرات دفاع از حاکمیت و عزت ملی است. توهم خلع سلاح، نه‌تنها به‌دلیل ریشه‌های عمیق مقاومت در جامعه لبنان، بلکه به‌خاطر ضرورت‌های استراتژیک این کشور، هرگز به واقعیت نخواهد پیوست. او با تأکید بر وحدت ملی، همکاری با ارتش، و آمادگی برای مذاکره مشروط، نشان داد که مقاومت، همزمان در میدان نبرد و دیپلماسی، هوشمندانه عمل می‌کند.  

در جهانی که قدرت‌های بزرگ به‌دنبال تحمیل اراده خود بر ملت‌های کوچک‌تر هستند، لبنان با تکیه بر مقاومت، پیامی روشن به جهان می‌فرستد؛ کرامت و حاکمیت، خط قرمزهایی غیرقابل‌مذاکره‌اند. این پیام، نه‌تنها برای دشمنان، بلکه برای دوستانی که ممکن است در برابر فشارها متزلزل شوند، هشداری است. آینده لبنان، در گرو ایستادگی مردمی است که به‌تعبیر شیخ نعیم قاسم، «شریف‌ترین» هستند و هرگز تسلیم نخواهند شد.