پای این وطن باید ماند

باشگاه خبرنگاران جوان - چهارمین «عصرانه کتاب» اداره‌کل روابط‌عمومی رسانه ملی، عصر سه‌شنبه اول مهرماه، با تقدیر از ایوب آقاخانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و معرفی آثار مکتوب او برگزار شد.

«تریلوژی‌های جنگ»، «زخم باد» و «ترانه‌های تب» ازجمله کتاب‌های این هنرمند مؤلف بودند که در این نشست معرفی شدند.

پاسداشت سرمایه‌های رسانه‌ملی

 حسین قرایی، مدیرکل روابط‌عمومی سازمان صداوسیما، در ابتدای این مراسم که با حضور مهمانانی، چون کاظم نظری، امین رهبر، بهرام ابراهیمی، رویا فلاحی، بیوک میرزایی و هلیا امامی‌برگزار شد، گفت: روز‌های اول مهر به دلیل پیشینه معلمی و یادآوری خاطرات، برایم دل‌نشین است. معلمی‌شغل جذابی است و یکی از همین معلمان خوب، آقای آقاخانی است؛ هنرمندی که دانشش از کتاب‌هایش عیان است.

وی با بیان اینکه با توجه به مأموریت‌های درون‌سازمانی اداره‌کل روابط‌عمومی می‌کوشیم در نشست‌های دوستانه‌ای که برگزار می‌کنیم، سرمایه‌های انسانی رسانه ملی معرفی کرده و پاس بداریم، از لزوم توجه ویژه به هنرمندان سخن گفت و تأکید کرد که ایوب آقاخانی یک هنرمند واقعی و به‌تمام معناست و باید به او افتخار کرد.

به نویسنده بودنم می‌بالم

 در ادامه، ایوب آقاخانی گفت: بسیار خوشحالم که در این محفل در کنار دوستانم هستم و از این لطف بی‌کران نسبت به خودم سپاسگزارم. میدان‌های وسیعی در اختیارم بود تا شرایط بهتری برای خودم بسازم. در دو دهه اخیر، پیشنهاد‌های خوبی برای مهاجرت داشتم، اما مؤمنانه پای این کشور و شرایطم ایستاده‌ام و باور دارم که باید پای این وطن ماند.

وی توضیح داد: «ایوب» نه به معنای صرفِ صبور، بلکه در معنای حقیقی، بسیار پناه‌برنده به خداست و تلاش کرده‌ام چنین باشم. از کودکی می‌خواستم نویسنده شوم و امروز، نویسندگی برایم معنای دیگری یافته است. از ۱۰سالگی نوشتن و از ۱۳سالگی نمایشنامه‌نویسی را آغاز کردم. شانس با من بود که معلمی این استعداد را در میان آن همه دانش‌آموز دید و مرا در این مسیر انداخت.

این هنرمند ادامه داد: مسیر تئاتر، همین نوشتن و تألیف است و خوشحالم که در این عرصه کنشگر بوده‌ام. قلم، قوی‌ترین سلاح حتی در جهان آشفته امروز است. این‌که خدا چیست و کیست را نویسنده بیش از هر کس دیگری درک می‌کند و این شغل، به‌رغم تمام سختی‌ها، بهترین است و بر آن می‌بالم.

آقاخانی در پایان گفت: این محفل، مرا برای نیم‌قرن بعدی عمرم شارژ کرد. امیدوارم همه ما بتوانیم جهان را برای اطرافیان‌مان جای زیباتری کنیم.

اینجا خانه اول آقاخانی است

 بیوک میرزایی، بازیگر پیش‌کسوت تلویزیون و رادیو، در سخنانش گفت: از سال ۱۳۶۰ در رادیو حضور دارم؛ با چهره‌های بزرگی همکار بودیم که حتی اجازه نشستن در محضرشان را به خودمان نمی‌دادیم. باور دارم رادیو برتر از همه رسانه‌هاست و ناراحتم که این رسانه خلوت شده است. بسیار خوشحالم که کسانی، چون ایوب آقاخانی در این فضا مانده‌اند، چون عاشق‌اند و روح‌شان با این رسانه گره خورده است. وی افزود: هنرمندانی، چون آقاخانی وزنه و اعتبارند. سازمان صداوسیما باید تلاش کند که آنها را نگه دارد تا دانسته‌هایشان را به نسل بعدی منتقل کنند. اینجا خانه اول آقای آقاخانی است و خوشحالیم که در کنار ماست.

جوانی که پرگویی در نمایش ندارد

 بهرام ابراهیمی، بازیگر پیش‌کسوت تلویزیون و سینما نیز گفت: آشنایی من با ایوب به دوران دانشجویی او برمی‌گردد. اولین بار یک نمایشنامه به من داد که در مقام استاد، آن را بخوانم. همان اثر را کار کردیم و بعد‌ها او را در رادیو دیدم. همان اولین کارش که خوب بود، در ذهنم ماند. او ادامه داد: ایوب جوانی بود که پرگویی در نمایش نداشت و در عین سادگی، خوش‌پوش بود. در این سال‌ها با هم کار کردیم و باید بگویم همکاری با او بسیار لذت‌بخش است. او انسانی خوب‌پرورش‌یافته، اهل خانواده و اصیل است.

انسان‌شناسی عمیق در قلم

 رویا فلاحی، بازیگر و صداپیشه گفت: خوشحالم که از بدو کار ایوب آقاخانی در رادیو با او همکاری کردم. او انسان را به‌خوبی می‌شناسد و نوشته‌هایش برآمده از این شناخت ژرف است؛ از همین رو، منِ بازیگر، آثارش را عمیقاً درک می‌کنم. ۲۹ سال است که همکار او هستم و از او می‌آموزم. در قلمش، انسان‌شناسی عمیق و طنزی دلنشین جاری است.

درخت هرچه پربارتر، افتاده‌تر

 هلیا امامی، بازیگر تلویزیون و سینما، بیان کرد: خوشحالم و بابت آیین تجلیل از ایوب آقاخانی سپاسگزارم. سال ۱۳۸۹ در کلاس‌های استاد سمندریان شرکت کردم؛ او در جلسات پایانی درباره اخلاق صحبت می‌کرد و می‌گفت خمس و زکات من، آموزش اخلاق بازیگری و حرفه‌ای است. امامی ادامه داد: مدت‌ها طول کشید تا فهمیدم این اخلاق چه بود. حالا می‌دانم هرچه باسوادتر باشی، ساکت‌تری و درخت هرچه پربارتر است، افتاده‌تر است. ایوب آقاخانی، که تجربه کار با او را دارم، مصداق همین اخلاق حرفه‌ای است که بسیار از او آموخته‌ام و می‌آموزم.