اجداد ما چگونه از آخرالزمان فضایی جان سالم به در بردند؟
باشگاه خبرنگاران جوان - مطالعه‌ای گسترده با مشارکت ۲۴ پژوهشگر، ابعاد رویدادی عظیم را آشکار ساخته است. این فاجعه کیهانی، که می‌توان آن را به لحاظ مقیاس با انقراض دایناسورها مقایسه کرد، منجر به آتش‌سوزی‌های گسترده و تغییرات آب‌وهوایی چشمگیر شد.
کشف فاجعه‌ای کیهانی و آغاز یک عصر نوین
مطالعه‌ای عظیم در دو مقاله علمی، برخورد زمین با یک جسم فضایی را حدود ۱۲٬۸۰۰ سال پیش تأیید می‌کند. آدریان ملوت، استاد بازنشسته فیزیک و نجوم در دانشگاه کانزاس، می‌گوید، داده‌ها از بیش از ۱۷۰ نقطه جهان جمع‌آوری شده‌اند. این تحقیق، آتش‌سوزی‌های گسترده و ناپدید شدن پستانداران بزرگ آن دوره را به برخورد قطعات یک دنباله‌دار ۱۰۰ کیلومتری نسبت می‌دهد.
پیامدهای آخرالزمانی فضایی و بقای انسان
این برخورد، آتش‌سوزی‌هایی مهیب به وسعت ۱۰ میلیون کیلومتر مربع (۱۰ درصد سطح زمین) ایجاد کرد. غبار ناشی از آن آسمان را پوشاند و مانع رسیدن نور خورشید شد، که به سرعت باعث سرد شدن آب‌وهوا، نابودی منابع غذایی و پیشروی یخچال‌ها گشت و به یک عصر شبه یخبندان هزار ساله انجامید. تحلیل گرده‌ها جایگزینی جنگل‌های کاج با صنوبرها را نشان می‌دهد. این ضربه کیهانی عامل اصلی دوران یانگ درایاس (Younger Dryas)، انقراض گونه‌های بزرگ پلیستوسن و تغییرات فرهنگی و جمعیتی انسان‌ها محسوب می‌شود. ملوت تخریب لایه اوزون و افزایش بیماری‌های پوستی را نیز از پیامدها می‌داند. این مطالعه شواهد گسترده‌ای برای یک برخورد کیهانی عظیم ارائه می‌دهد که انسان‌ها از آن برای بازسازی سیاره بهره بردند.
جالب اینکه گراهام هنکاک، نویسنده مشهور نیز قبلاً به چنین رویدادی اشاره کرده بود. او در کتاب «جادوگران خدایان» بیان می‌کند که حدود ۱۲٬۸۰۰ سال پیش، برخورد چندین قطعه از یک دنباله‌دار بزرگ در پایان عصر یخبندان، تمدنی پیشرفته را از بین برد. هنکاک معتقد است این تمدن‌های باستانی هشدارهایی برای آینده به جای گذاشته‌اند و به برخورد حداقل هشت قطعه به کلاهک یخی آمریکای شمالی و تعدادی نیز به شمال اروپا اشاره می‌کند.
منبع: ایسنا
12234557
مهمترین اخبار وبگردی
