فروپاشی آهسته: توهم قدرت در برابر واقعیت انحطاط

باشگاه خبرنگاران جوان؛ مهسا حنیفه - در حالی که رژیم صهیونیستی همچنان تلاش می‌کند چهره‌ای از اقتدار و پیروزی در برابر جهان ترسیم کند، تحلیل‌های داخلی و خارجی نشان‌دهنده غرق شدن تدریجی این رژیم در باتلاق بحران‌های چندلایه است که ریشه در شکست‌های نظامی، اقتصادی و اجتماعی دارد.

پوسته‌ای شکننده: زیر ظاهر پیروزی چه پنهان است؟

محافل امنیتی رژیم صهیونیستی با اشاره به اینکه این رژیم تنها تظاهر به پیروزی می‌کند و میان طوفانی از بحران‌های داخلی و خارجی به‌ویژه بعد از جنگ غزه غرق شده است، معتقدند وضعیتی کنونی رژیم اسرائیل تعریف دقیق «فروپاشی از درون» به‌شکل تدریجی است.

در واقع، آنچه از بیرون به عنوان یک قدرت منطقه‌ای دیده می‌شود، در داخل با شکاف‌های عمیقی همراه است که از شکست در دستیابی به اهداف جنگی در غزه آغاز شده و به بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و روانی گسترش یافته است. گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی با ادامه محاصره غزه و قطع کمک‌های انسانی، نه‌تنها نتوانسته مقاومت را نابود کند، بلکه خود را در برابر فشار‌های بین‌المللی قرار داده که منجر به کاهش حمایت‌های غربی شده است. این وضعیت، شبیه به یک ساختمان بلند است که پایه‌های آن از درون پوسیده و هر لحظه ممکن است فرو بریزد، بدون اینکه صدای بلندی ایجاد کند.

ائتلاف‌های لرزان: چگونه حمایت غرب به باد می‌رود؟

در لایه‌های پنهان این بحران، ائتلاف‌های بین‌المللی که زمانی ستون فقرات رژیم صهیونیستی بودند، اکنون به مانند طناب‌هایی پوسیده عمل می‌کنند که هر لحظه ممکن است پاره شوند. این روند را می‌توان به عنوان یک انقباض آرام ژئوپلیتیکی توصیف کرد، جایی که کشور‌های عربی در حال فاصله‌گیری از همکاری‌های سابق هستند و ائتلاف‌هایی برای خارج کردن غزه از کنترل صهیونیستی شکل می‌گیرد. این تغییر موازنه قدرت، که با کاهش حمایت اروپا همراه است، رژیم را وادار به پذیرش واقعیت‌هایی کرده که پیش‌تر انکار می‌کرد، مانند ناکامی در نابودی محور مقاومت و بازگشت اسیران. این اقدامات تنها بحران داخلی را تشدید کرده و منجر به مشکلات روانی فزاینده در میان سربازان بازگشته از غزه شده است. آینده این روند می‌تواند به یک چرخه منفی منجر شود، جایی که کاهش حمایت خارجی، اقتصاد رژیم را که بر پایه کمک‌های سالانه میلیارد‌ها دلاری غرب استوار است، به ورطه رکود بکشاند و تا پایان دهه جاری، بدهی‌های انباشته آن را به مرز ورشکستگی برساند.

جبهه دیپلماتیک: باخت در سکوت جهانی

در عرصه دیپلماتیک، جایی که رژیم صهیونیستی همیشه برتری خود را ادعا می‌کرد، اکنون صحنه‌ای از عقب‌نشینی‌های اجباری است که مانند سایه‌ای بر آینده آن افتاده. مقاومت همچنان در مذاکرات فعال است، در حالی که کابینه نتانیاهو در تعلل فرو رفته، و این وضعیت می‌تواند رژیم را با پیشنهاد‌هایی رو‌به‌رو کند که هزینه بازسازی ویرانی‌های غزه را بر دوش خود آن بگذارد، پیشنهادی که از سوی سازمان‌های بین‌المللی مطرح شده و بر پایان محاصره غزه تأکید دارد.

گزارش‌های حقوق بشری با تمرکز بر آتش‌بس‌های ناپایدار که منجر به کشتار و جابه‌جایی بیشتر شده، نشان‌دهنده شکست رژیم در حفظ کنترل است، و این در حالی است که جامعه داخلی رژیم انرژی خود را صرف درگیری‌های ایدئولوژیک بر سر هویت و اشغال بیشتر سرزمین‌های فلسطینی می‌کند. این تصویر را تکمیل می‌کند که رژیم نه‌تنها در جبهه خارجی بازنده است، بلکه در داخل با بی‌توجهی به افکار عمومی جهانی رو‌به‌رو شده که منجر به انزوای بیشتر آن می‌شود.

کابوس تکراری: اخلاقیات دروغین در برابر واقعیت‌های تلخ

در عمق این فروپاشی، رسوایی‌های اخلاقی و اجتماعی رژیم صهیونیستی مانند زخم‌هایی باز عمل می‌کنند که هیچ درمانی برای آنها نیست. مثالی مانند رسوایی نیروی هوایی، جایی که خلبانان پس از آموزش‌های سخت به رفتار‌های غیراخلاقی روی آوردند و فرماندهان بر ارزش‌ها تأکید کردند در حالی که همان نیرو‌ها مسئول ویرانی‌های غزه هستند، نشان‌دهنده دوگانگی عمیقی است که رژیم را از درون می‌خورد.

گزارش‌ها بر مرگ کودکان واکسینه‌نشده، حملات به شهروندان فلسطینی و مشکلات روانی سربازان تأکید دارد، که با آمار بالای ترک خدمت به دلیل آسیب‌های روانی همراه است و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند شمار افراد آسیب‌دیده به طور چشمگیری افزایش یابد. سیستم بهداشت روانی رژیم صهیونیستی تحت فشار جنگ فروپاشیده، کلاس‌های درس لغو می‌شوند و وزارت آموزش با استعفای مقامات ارشد رو‌به‌رو است، در حالی که کمبود قاضی و تمرکز قدرت در دستان محدود، نهاد‌های قضایی را به پوسته‌ای توخالی تبدیل کرده است.

در نهایت، این روند می‌تواند به یک انفجار داخلی منجر شود، جایی که نسل‌های آینده رژیم در یک سرزمین فروپاشیده زندگی کنند، بدون اینکه بتوانند از چرخه انحطاط خارج شوند.