به گزارش خبرنگار مهر، نشست خبری «هفت بهار نارنج» به کارگردانی فرشاد گل‌سفیدی بعدازظهر امروز ۱۷ بهمن‌ماه در پردیس ملت برگزار شد.
در ابتدای این نشست گل‌سفیدی مطرح کرد: قصه «هفت بهارنارنج» از سوی تهیه‌کننده به من پیشنهاد شد ابتدا من با کارگردانی آن مخالفت کردم چون دوست داشتم مدیر فیلمبرداری بمانم البته همچنان هستم و خواهم ماند مگر اینکه قصه‌ای سر ذوقم بیاورد تا کارگردانی کنم. من ژانر ملودرام عاشقانه را خیلی دوست داشتم و فکر می‌کردم به خوبی می‌توانم آن دربیاورم به همین دلیل این کار را پذیرفتم با این همه باید بگویم پایه اصلی داستان برای تهیه‌کننده یعنی آقای کمال‌پور است.
این کارگردان گفت: من بالغ‌بر صد بار این فیلم را دیده‌ام و فکر می‌کنم همه چیز آن درست است و حتی اگر عقب برگردم باز این چنین می‌سازم. من مقداری سر این کار اذیت شدم چون ابتدا قرار بود فیلمبردار و کارگردان باشم اما روز پنجم فهمیدم از پول خبری نیست پس دست به کار شدم و با هزینه شخصی و فروش اموال کار را پیش بردم چون سرمایه‌گذار ما جور نشد پس یا باید کار را رها می‌کردم یا پیش می‌بردم به خاطر فیلم اولم، قصه و آن مرد بزرگ یعنی علی نصیریان کار را ادامه دادم.
پیام آزادی آهنگساز هم توضیح داد: من فیلم را خیلی دوست داشتم. سعی کردیم از یک موسیقی ارکسترال و در جاهایی از موسیقی ایرانی استفاده کنیم. ترانه‌های فیلم هم با انتخاب من و با هماهنگی آقای گل‌سفیدی انجام شد. مقداری هم به شخصیت پردازی کمک کرده چون آن خانه مملو از خاطره دو عاشق بوده است. در چند قسمت از فیلم انتظار داریم موسیقی ورود کند و چشم‌ها را خیس کند اما این اتفاق نمی‌افتد.
حسین مشعلی صداگذار فیلم هم توضیح داد: به لحاظ صداگذاری کار سختی داشتیم وقتی فیلم به لوکیشن‌های اندک محدود می‌شود کار سخت می‌شود ما کمی با ذهن شمس قصه همراه شدیم و به رادیو کاراکتر دادیم. اینکه بتوانیم موسیقی را با بافت قصه همراه کنیم از دیگر چالش‌های کار ما بود.
امید محمدی‌پور دیگر صداگذار این فیلم هم توضیح داد: از کار در این پروژه لذت بردیم.
زهره سیه‌پوش چهره‌پرداز این فیلم هم گفت: گریم این کار طبق نظرات آقای گل‌سفیدی و بازیگران صورت گرفت. قرار شد گریم رئالی در پیش‌برد قصه داشته باشیم و چندان به چشم نیاید.
گل‌سفیدی اظهار کرد: کاراکتر شمس ما برگرفته از شمس لنگرودی نبود ضمن اینکه آقای نصیریان این قصه را خیلی دوست داشت چون بخشی از زندگی او را روایت می‌کند او در اواخر زندگی همسرش از او مراقبت می‌کرد و به من می‌گفت فکر می‌کنم این آخرین فیلمی باشد که بازی می‌کنم.
وی گفت: آقای نصیریان ۸۳ دقیقه فیلم را یک تنه پیش می‌برد و راکورد قصه حفظ می‌شود.
گل‌سفیدی توضیح داد: ما آقای نصیریان را در طول کار هفت هشت ساعت بیشتر نداشتیم چون ایشان سحرخیز هستند و باید تا ظهر کار را تمام می‌کردیم. این فیلم متناسب جشنواره است نه فروش، فکر می‌کنم فیلم شریفی ساخته‌ایم چندان به فروشش فکر نمی‌کنم اما به نظرم پول خودش را درمی‌آورد.
این کارگردان مطرح کرد: هیچ فشاری برای این نبود که فیلم را در مدیوم بلند بسازیم به نظرم فیلمی درست است که تماشاچی حین تماشا در صندلی خود جابه‌جا نشود و به نظرم خسته‌کننده نبود. این را هم باید بگویم که در مرحله پیش‌تولید درباره زندگی نباتی مشاوره گرفتیم و از آن استفاده کردیم.
وی درباره نور و رنگ فیلم گفت: به نظرم نور و قاب و همه چیز در خدمت قصه است و چیزی بیرون نزده همه چیز در این فیلم خیلی ساده است. ما در این فیلم تنها یک رویا داشتیم.
وی درباره نیامدن تهیه‌کننده گفت: ایشان مشغول فیلمبرداری فیلم سینمایی به کارگردانی منصور وثوقی و با بازی امیر جعفری در کرمان هستند و نتوانستند حضور پیدا کنند البته توقع داشتم که بیایند. با شناختی که از آقای کمال‌پور دارم می‌دانم که ایشان اهل تحریم کردن نیستند.
گل‌سفیدی با اشاره به عدد هفت توضیح داد: عدد ۷ عدد مقدسی است. ما اردیبهشت ۱۴۰۰ فیلمبرداری را آغاز کردیم اما فیلم به جشنواره سال گذشته نرسید. با آقای نصیریان خیلی همپا پیش می‌رفتیم چند مورد هم بود که ایشان آن کار را نپذیرفتند. زمانی که فیلمنامه به دستم رسید بیشتر به فیلمبرداری فکر می‌کردم واقعاً این چنین نبود که بخواهم یک فیلم فلسفی بسازم.
گل‌سفیدی درباره شباهت این فیلم به «عشق» ساخته میشاییل هانکه گفت: من «عشق» را تازه چهار ماه پیش دیدم چون سریال بیشتر از فیلم سینمایی می‌بینم و هیچ برداشتی از آن نداشتم. این را هم باید بگویم جای آقای نصیریان اینجا خالی است. ایشان دوست داشتند باشند اما به دلیل کهولت سن و خستگی نیامدند باید بگویم چند وقت پیش ایشان نامه‌ای برای دبیر فرستادند اما شیطنتی صورت گرفته و آن نامه به دست غیر ارسال شد. انصراف آقای نصیریان جشنواره اصلاً صحت ندارد چون ایشان چند روز قبل به دلیل مسایل جسمی اعلام کردند که نمی‌توانند بیایند.
کمال‌پور تهیه‌کننده این فیلم هم به صورت تلفنی در این نشست حاضر شد و گفت: من به عنوان تهیه‌کننده این فیلم بر خودم واجب می‌دانم که به دلیل اشتغال در پروژه‌ای در خارج از تهران و عدم حضور در این نشست از شما عذرخواهی کنم. وگرنه چه کسی نمی‌داند که حضور در فجر برای ما فرصت گران‌بهایی است؟ برخلاف دوستانی که در سال‌های گذشته برای گرفتن سیمرغ خوشحال و برای نگرفتنش دلخور می‌شدند و الان به آن انگ دولتی می‌زدند، همین دوستان گرامی زمانی برای همین سیمرغ تلاش کردند لطفاً بگذارید همین یک سیمرغ برای سینمایی‌ها بماند و برای نظر دیگران احترام قایل باشید. باید بگویم انگار نه انگار که این جشنواره‌ای چهل ساله است دوستان بگذارید همین یک سیمرغ برای سینما بماند و سیاست را از سینما جدا کنید، تنگ نظر نباشیم و مسایل را تنزل ندهیم.
وی درباره گفت: اگر اعلام آمادگی نصیریان و زحمات فرشاد گل‌سفیدی نبود شاید هیچوقت این فیلم به سرانجام نمی‌رسید سینما کار گروهی است ولی اجازه بدهید بر این باور باشیم که این فیلم مدیون کارگردان و آقای نصیریان است با تشکر از رییس سازمان سینمایی و دبیر به دلیل برگزاری جشنواره در این شرایط سخت در وقتی دیگر پاسخگوی سوالات خواهم بود.
گل‌سفیدی در پایان مطرح کرد: آقای نصیریان حضوری متفاوت داشت و امیدوارم سیمرغ ایشان به دلیل آن نامه دست نرود.
