به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، ماه مبارک رمضان یعنی عجین شدن روح و جسم با حقیقت توحید عالم. در این ایام، حال و هوای حیات و زندگی، رنگ دیگری دارد و انسان به راستی درک می‌کند که در فضای خاص و استثنایی قرار گرفته است. در ادامه سخنان رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای را در این باره می‌خوانیم.
فرصتی برای توبه و انابه
ماه مبارک رمضان فرصت انابه است، فرصت رجوع به خدای متعال است، فرصت نورانی کردن دل و طراوت دادن به دل‌هاست و فرصت تضرّع است. از این ایّام باید استفاده کرد. فرصت خوبی است ماه مبارک رمضان، هم [به‌واسطه] دعاها در این ماه، چه آنچه مربوط به سحرهاست، چه آنچه مربوط به روزها یا شب‌هاست. دعاهایی است که مضامین آن‌ها دل ما را نرم می‌کند و هم خود نفْس روزه‌داری و توجّه به وظیفه است. ما به این احتیاج داریم.
توجه به ذکر خدا مانع از سیلی خوردن جامعه مسلمین است
جامعه اسلامی و انقلابی ما اگر چنانچه از ذکر الهی و یاد الهی و خشوع در مقابل پروردگار و تضرّع در مقابل پروردگار غافل شود، مطمئنّاً ضربه خواهد خورد، سیلی خواهد خورد، مطمئنّاً ناکام خواهد شد. ما به آن اهداف والا، به آن خواسته‌های مطلوب، در صورتی می‌رسیم که بتوانیم یک تلاش مؤمنانه و صادقانه‌ای را دنبال کنیم و آن جز با توجّه به خدای متعال و افزایش نورانیّت دل و ارتباط دل با خدای متعال ممکن نیست، این آن اغتنام فرصت ماه رمضان است. اساس حرف ما این است، باید مراقب باشیم.(۱۳۹۶/۰۳/۲۲)
چرا ماه رمضان «مبارک» است؟
ماه رمضان را «مبارک» نامیده‌اند، علّت مبارک بودن این ماه، این است که راه نجات از آتش و فوز به جنّت است، که در دعای روز ماه رمضان [می‌خوانیم]: وَ هذا شَهرُ العِتقِ مِنَ النّارِ وَ الفَوزِ بِالجَنَّة. آتش و دوزخ الهی و همچنین بهشت و نعیم الهی در همین دنیا موجود است. آنچه در نشئه آخرت تحقّق پیدا می‌کند، باطن همان چیزی است که در اینجاست: «وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالکفِرین»، جهنّم در همین‌جا، در همین نشئه، در همین زندگی، کافران و ظالمان و معاندان و مخالفان را احاطه کرده است، بهشت هم همین‌جور.
اینکه ما از جهنّم به بهشت برویم، دست خود ماست، در همین‌جا تحقّق پیدا می‌کند و صورت عینی و باطنی و واقعی‌اش در آن نشئه دیده می‌شود. ما می‌توانیم این سفر را، این سِیر از دوزخ بدکرداری، دوزخ بددلی، دوزخ بداندیشی، از این دوزخ که مال این دنیاست را به بهشت نیک‌کرداری، به بهشت نیک‌اندیشی و نیک‌رفتاری و نیک‌خویی انجام دهیم، اسم این حرکت «انابه» است، «توبه» است. لذا در دعا وارد شده است: وَ هذا شَهرُ اِلانابَةِ وَ هذا شَهرُ التَّوبَة»، با انابه، با توبه، عِتق از نار و فوز به جنّت حاصل خواهد شد.(۱۳۹۳/۰۴/۱۶)
روزه به مثابه هدیه خداوند به مؤمنین
مرحوم حاج میرزا جواد آقای ملکی تبریزی - عارف معروف و مشهور و فقیه بزرگوار - در کتاب شریف المراقبات می‌فرمایند: روزه یک هدیه الهی است که خدای متعال این را به بندگان خود و به مؤمنین هدیه کرده است. تعبیر ایشان این است که: الصّوم لیس تکلیفا بل تشریف، روزه را به چشم یک تکلیف نگاه نکنید به شکل یک تشریف و تکریم نگاه کنید، که یوجب شکرا بحسبه، این توجه به فریضه روزه - که تکریم الهی نسبت به بندگان است - خودش مستوجب شکر است. باید خدا را سپاسگزاری کرد.
گرسنگی مقدمه‌ای برای تعقل است
ایشان برای گرسنگی و تشنگی که مؤمنین در ماه رمضان خودشان را ملتزم به آن می‌دانند، فوائد متعددی را بیان می‌کنند که متخذ از روایات و برخاسته از دل نورانی این مرد بزرگ است. از جمله آن‌ها، یا اهمّ آن‌ها - که ایشان خودشان می‌گویند این خاصیت از همه مهم‌تر است - این است که می‌گویند این گرسنگی و تشنگی یک صفائی به دل می‌بخشد که این صفای قلبی زمینه را فراهم می‌کند برای تفکر، که تفکّر ساعة خیر من عبادة سنة. این تفکر از نوع تفکرِ مراجعه به باطن و روح و دل انسان است که حقایق را روشن می‌کند و باب حکمت را بر روی انسان می‌گشاید. از این باید استفاده کرد.(۱۳۹۰/۰۵/۱۶)
پایان پیام/
