به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، ذوب‌آهن یکی از تیم‌های ریشه‌دار فوتبال کشور است که حتی تا فینال لیگ قهرمانان آسیا هم رسیده. عملکرد ذوبی‌ها تا فصل 97-1396 خوب پیش رفت و توانستند با 55 امتیاز در رده دوم جدول قرار بگیرند، اما بعد از این فصل با توجه به تغییراتی که در مدیریت کارخانه ذوب‌آهن و سیاست تخصیص بودجه به وجود پیش آمد، زمینه اُفت سبزپوشان هم فراهم شد.

در فاصله سال‌های 1397 الی 1400، اوضاع گاندوها هر فصل بد و بدتر شد و گفته می‌شد سیاست‌های مالی باعث چنین عملکردی شده است.

این در حالی است که رئیس هیئت تحقیق و تفحص مجلس از شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی (شستا) در مورد تحقیق و تفحص صورت گرفته از شرکت مذکور که کارخانه ذوب‌آهن هم در میان آنها جای دارد گفته است: «زیان ناشی از افزایش واردات زغال‌سنگ و کک بین سال‌های 1397 تا 1400 به نسبت سال‌های 1392 تا 1396 به طور متوسط و بدون محاسبه هزینه‌های حمل‌ونقل، تعرفه واردات و … در حدود 14.5 هزار میلیارد تومان است. به غیر از افزایش واردات تحمیل شده، تأمین زغال‌سنگ و کک متفاوت از نقطه بهینه کیفی موردنیاز واقعی، به طور متوسط سالیانه حداقل 150 میلیون دلار برای ذوب‌آهن زیان به دنبال داشته است».

برای اینکه میزان تفاوت عملکرد و سیاست‌های مدیران وقت کارخانه ذوب‌آهن روی عملکرد تیم فوتبال آنها مشخص شود جدول پنج فصل لیگ را بررسی کردیم. سه فصل مذکور با رنگ متفاوتی مشخص شده است. در آخرین سالی مسئولیت مدیر مذکور، باشگاه ذوب‌آهن تا یکقدمی سقوط به لیگ دسته اول فوتبال هم پیش رفت.

با این اوصاف وقتی تخلفات باعث زیان‌های کلان کارخانه ذوب‌آهن و ضرر فراوان به سهامداران این شرکت می‌شد، یکی از قوی‌ترین تیم‌های فوتبال کشورمان سه سال کابوس‌وار تجربه کرد و با مشکل مواجه شد. تیمی که فینال آسیا را تجربه کرده بود، حتی تا آستانه سقوط هم پیش رفت.

انتهای پیام/