دکتر سیده طاهره میرمولایی، امروز در همایش کشوری مامایی و سلامت زنان که به مناسبت صدمین سال دانشگاهی‌شدن مامایی ایران، در تالار ابن‌سینا برگزار شد، عنوان کرد: چشم‌انداز یعنی چه جایی و چه جایگاهی را قرار بدهیم که به آن برسیم. قاعدتاً اگر می‌خواهیم در مورد چشم‌انداز مامایی صحبت کنیم باید بدانیم مامایی و هدفمان چیست.
وی افزود: باید از سازمان‌های بین‌المللی الگو و کمک بگیریم و باید بدانیم، در حوزه‌های کاری مامایی، چه اقداماتی انجام داده‌اند. نمی‌توانیم از دنیا عقب بمانیم، در طی 28 سال گذشته، مرگ‌و میر مادران در سراسر جهان، 44 درصد کاهش یافته و از 385 هزار، به 216 هزار رسیده است. در دنیا تسهیلات زایمان زیادی ایجاد شده و این روند روبه‌بهبود است.
این عضو هیأت‌علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه «همه نتیاج به‌دست‌آمده با کمک ماماها بوده است»، اظهار کرد: ۸۷ درصد مراقبت‌ها از کودک و مادر توسط ماماها انجام می‌شود و باعث شده دوسوم مرگ‌ومیر مادروکودکان در سطح جهان کاهش پیدا کند.
میرمولایی با اشاره به اینکه «80 درصد از مرگ‌های مادر- نوزادی می‌تواند توسط ماماها پیشگیری شود»، گفت: تداوم مراقبت‌ها در بارداری بسیار مهم است. مامایی به دلیل اراده سیاسی و تعهد ناکافی مورد غفلت قرار می‌گیرد. سازمان جهانی بهداشت اقداماتی را انجام داده و در سال ۲۰۱۳ سمن‌ها را دور هم جمع‌کردند و برنامه‌ریزی‌هایی برای خدمات مامایی انجام دادند و حمایت‌های تکنیکی انجام شده است.
وی ادامه داد: مجامع سازمان جهانی بهداشت چشم‌اندازی در سال ۲۰۱۶ برای ۲۰۲۰ نوشته‌اند که مدیریت و رهبری یکی از شاخصه‌های مهم آن است و ماما باید خودش مدیریت داشته باشد. در چین ماما بسیار اولویت ندارد. مامایی در کانادا فعالیت‌های خوبی داشته و برای چشم‌اندازش بسیار کار کرده‌اند، سوئد هم یکی از کشورهایی است که در مامایی بسیار موفق عمل کرده و 80 درصد از فعالیت‌ها را ماماها انجام می‌دهند.
دانشیار دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهار کرد: ماماها و متخصصان زنان هم باید بتوانند مانند روانپزشکان و روانشناسان که در تکمیل کار یکدیگر کار می‌کنند، همیاری داشته باشند و به فعالیت خود بپردازند. باید در مامایی سرمایه‌گذاری کنیم تا بی‌عدالتی‌های جنسی برطرف شود.
این دکترای تخصصی بهداشت باروری با اشاره به اینکه «مامایی استرالیا چشم‌انداز بسیار خوبی دارد»، عنوان کرد: این کشور فعالیت خوبی داشته و می‌توانیم از آن‌ها الگو بگیریم. چشم‌انداز ۲۰۳۰ سازمان ملل در مامایی، رسیدن به بهداشت برای همه، زندگی سالم و ارتقای سلامت برای همه سنین و بهداشت است و سلامت مردان هم محوریت دارد. پوشش همگانی خدمات در مامایی بسیار مهم است. در هفتمین گردهمایی پرستاری و مامایی بین‌المللی، نماینده کشور ایران دو پرستار بود که بهتر بود نفر دوم یک ماما باشد.
میرمولایی خاطرنشان کرد: مامایی از باطن به اندازه ۱۰۰ سال همت خودش باکیفیت بوده، اما ظاهرش این‌طور نیست و باید درست شود. مامایی در کشور باید دیده شود. اسم و رسمی از ما نمانده تا نمایش داده شود و پنهان نباید خدمت کرد. اگر می‌خواهید به چشم‌انداز مامایی برسید، باید از آموزش شروع کنید تا بتوانید خدمات را تغییر دهید. آموزش مامایی پایه اصلی رسیدن به این هدف است.
این عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه «هر زنی احتیاج به این دارد که مراقبت‌هایش را یک ماما انجام دهد»، گفت: دفتر مشاور مامایی وزیر به این نکته رسیده‌اند که مشکل آموزشی در مامایی داریم و سند تحول آموزش مامایی را تدوین کرده‌اند. اما باید عملیاتی شود و برنامه‌های آموزشی را تغییر دهیم.
وی تصریح کرد: هفت مرحله در برنامه عملیاتی برای تقویت آموزش مامایی داریم: تقویت رهبری و سیاست؛ جمع‌آوری داده و سند؛ کسب حامی؛ آماده‌کردن مراکز آموزشی؛ تقویت اعضای هیئت علمی و آموزش دانشجویان. اینکه مامایی پس از ۱۰۰ سال دانشکده مستقل ندارد، نشان می‌دهد که واقعاً جنسیت مظلوم واقع می‌شود و اگر مردی در این رشته بود، در این‌جا نبودیم.
میرمولایی تاکید کرد: پس از ۱۰۰ سال، این جایگاهی نیست که در آن قرار داریم. ما هم می‌توانیم تحلیل موقعیت داشته‌باشیم، موانع را شناسایی کنیم و برنامه عملیاتی‌اش را داشته‌باشیم. ماما وقتی خودش اختیار ندارد، چطور می‌تواند مدافع حقوق باشد. باید دنبال این باشیم که مدافعان مامایی در کشور چه کسانی هستند.
انتهای پیام
