به گزارش ایسنا، نشریه پولیتیکو در مطلبی با تیتر "او دروغ گفت؛ عراقی ها هنوز هم پاول را به خاطر نقشش در جنگ عراق مقصر می دانند" می نویسد: از نظر بسیاری از عراقی ها نام کالین پاول تنها یک تصویر را به ذهن می آورد؛ مردی که به عنوان وزیر خارجه آمریکا سال ۲۰۰۳ به شورای امنیت سازمان ملل رفت تا برای جنگ علیه کشور آنها زمینه سازی کند.
اعلام خبر مرگ او در روز دوشنبه در سن ۸۴ سالگی احساس خشم عراقی ها علیه این دیپلمات و ژنرال سابق را زنده کرد؛ یکی از چند مقام دولت بوش که از نظر آنها در حمله فاجعه بار رهبری شده از سوی آمریکا به عراق که منجر به چند دهه مرگ، آشوب و خشونت در عراق شد، مسئول بود.
این نشریه در ادامه با اشاره به نقش کالین پاول به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در سال ۱۹۹۱ در جنگ خلیج فارس با هدف بیرون راندن ارتش صدام از کویت تاکید می کند که عراقی ها بیشتر به خاطر توجیهاتی که پاول در زمان دولت بوش پسر در شورای امنیت سازمان ملل به منظور به تصویر کشیدن صدام به عنوان مالک تسلیحات کشتار جمعی و برای حمله به کشور آنها، یک دهه بعد از جنگ خلیج فارس مطرح کرد، منزجر هستند.
به نوشته پولیتیکو، پاول حتی یک ویال را نشان داده و گفت که آن احتمالا یک سلاح بیولوژیکی است و ادعای دولت صدام درباره اینکه چنین تسلیحاتی ندارد را "تاری از دروغها" خواندف در حالی که بعدا هیچ تسلیحات کشتار جمعی در عراق یافت نشد و این سخنرانی پاول به عنوان یک نقطه منفی در سابقه حرفه ای او به جای ماند.
پولیتیکو در ادامه ابراز انزجار عراقی ها از کاول و جنایاتی را که عاملش او و دولت جورج دبلیو بوش بوده، به تصویر کشیده و می نویسد: مریم ، نویسنده ۵۱ ساله عراقی و مادر دو فرزند در شمال عراق به شرط فاش نشدن نام خانوادگی اش به سبب درس خواندن یکی از بچه هایش در آمریکا می گوید: "او دروغ گفت، دروغ گفت و دروغ گفت."
وی افزود: "او دروغ گفت و ما کسانی هستیم که در جنگهای بی پایان گیر کردیم."
منتظر الزیدی، خبرنگار عراقی که به خاطر پرتاب کفش به سمت جورج بوش در سال ۲۰۰۸ در یک کنفرانس خبری او در بغداد شهرت پیدا کرد، در توئیتی درباره مرگ پاول نوشت: "من از مرگ کالین پاول بدون محاکمه به خاطر جنایاتش در عراق ناراحت هستم. اما من مطمئن هستم که دادگاه الهی منتظر او خواهد بود."
در سال ۲۰۱۱ ، پاول به الجزیره گفت که از ارائه اطلاعات گمراه کننده که منجر به حمله آمریکا شدند، پشیمان است و آن را "لکه ای در پرونده" اش نامید. او گفت که بسیاری از منابعی در این زمینه که مورد استناد جامعه اطلاعاتی قرار گرفتند، اشتباه بودند.
اما پاول در مصاحبه ای با آسوشیتدپرس در سال ۲۰۱۲ اظهار داشت که متقابلا آمریکا "موفقیت های زیادی" داشته زیرا "دیکتاتور وحشتناک عراق رفته است".
موید الجاشمی، یک شهروند ۳۷ ساله عراقی که برای چند سازمان غیردولتی کار می کند گفت، شهادتهایی که پاول در سازمان ملل متحد ایراد کرد "منجر به مرگ ده ها هزار عراقی شد. دستهای او به خون آلوده است."
الجشامی با وجود اینکه خودش متحمل ضررهای مستقیم نشده، گفت که به دلیل بزرگ شدن در ضمن سالها جنگ ، آوارگی و بمبگذاری های تروریستی در کشورش همچنان با استرس و حملات عصبی درگیر است.
عقیل الربیعی ۴۲ ساله که مغازه فروش لباس و لوازم آرایشی در بغداد دارد ، می گوید، برایش مهم نیست که پاول از بابت ارائه اطلاعات غلطی در زمینه سلاح های کشتار جمعی اظهار پشیمانی کرد. او گفت: "این پشیمانی به چه کار ما می آید؟ کل کشور ویران شد و ما همچنان بهای آن را می پردازیم. اما من از خدا برای او طلب رحمت می کنم."
به نوشته پولیتیکو، همه این صحبتها در حالی مطرح می شوند که مقامهای غربی از پاول تقدیر می کنند. این نشریه نوشت: از سوی دیگر ، پاول از جانب تونی بلر، نخست وزیر اسبق انگلیس و شریک و حامی بوش در حمله به عراق، به عنوان "شخصیتی بلندبالا در طی سالها رهبری نظامی و سیاسی آمریکا و فردی با توانایی و صداقت فوق العاده" یاد می شود.
هایکو ماس ، وزیر امور خارجه آلمان در توئیتی نوشت که پاول یک "مقام صریح در حوزه سیاست خارجه" و "سازنده پیوند بین دو سوی اقیانوس اطلس" است.
سفارت رژیم صهیونیستی در واشنگتن پاول را به خاطر "تعهدش به اسرائیل و ارتباط عمیق شخصی اش با جامعه یهودی" تحسین کرد.
مری رابینسون ، رئیس جمهوری سابق ایرلند و کسی که رهبری گروهی از رهبران بازنشسته سابق جهان موسوم به "بزرگان" را بر عهده دارد، گفت که پاول "یک مرد فوق العاده و اخلاقی بود که در قبال موضوع جنگ عراق در شورای امنیت به طرز وحشتناکی گمراه شد."
اما مریم، نویسنده اهل شمال عراق، این ایده که ممکن است پاول را در قبال جنگ عراق گمراه کرده باشند نمی پذیرد. وی گفت: "من این را باور نمی کنم. به هر حال، وقتی پای در خطر افتادن جان انسانها در میان است، شما چنین انتخابی ندارید."
از سوی دیگر روزنامه انگلیسی گاردین نیز مطلبی مشابه با پولیتیکو را در واکنش به مرگ پاول که در اثر عوارض ابتلا به کووید-۱۹ رخ داد، با تیتر "دادگاه خدا منتظر اوست؛ عراقی ها به مرگ کالین پاول واکنش نشان می دهند" کار کرده است.
این نشریه نیز در این مطلب می نویسد: از نظر بسیاری از عراقی ها، کالین پاول چهره حمله آمریکا به کشورشان بود که حدود ۲۰۰،۰۰۰ کشته بر طبق برآورد ها به جا گذاشت، تقریباً دو دهه آشوب داخلی را به راه انداخت و آشفتگی را در سراسر منطقه برانگیخت.
بسیاری از مردم در کشوری که هنوز با پیامدهای یک اشغال فاجعه بار و شورش افراطگرایان متعاقب جنگ سال ۲۰۰۳ دست و پنجه نرم می کند هرگز از مرگ او در ۸۴ سالگی ناراحت نیستند، در حالی که خود پاول بعداً این جنگ را لکه ای بر میراث خود دانست.
گاردین در ادامه این مطلب خود نوشته است: مردم شهر موصل در شمال عراق که بیشترین رنج را از شورش گروه تروریستی داعش متحمل شدند، مدح این ژنرال سابق را نگفتند و تنها با لحنی تند و به دور از بخشش از او حرف میزنند.
خالد جمال، یکی از ساکنان این شهر می گوید: "آمریکا وضعیت عراق را بدتر کرد زیرا آنها کل کشور را ویران کرده و دلیلی شدند که کسانی از خارج از عراق برای کنترل عراق به این کشور بیایند." وی درباره پاول که با سخنرانی اش خطاب به مجمع عمومی سازمان ملل زمینه ای مخدوش را برای جنگ آمریکا علیه عراق فراهم کرد گفت: "او هرج و مرج را به عراق وارد کرد. او بخش مهمی از این ماجرا بود، زیرا دروغگوی اصلی بود که دلایل سستی برای حمله آمریکا به عراق مطرح کرد."
سوها مطلق، یک شهروند دیگر ساکن موصل ارزیابی دردناکی از سخنرانی پاول در سازمان ملل انجام داد. او گفت: "او دلیل کشته شدن پسر عموهایم شد و زندگی خانواده من به مدت سه سال در اردوگاه ها گذشت. این چه نوع پیروزی بود؟ نه برای آنها پیروزی بود و نه برای ما. "
گاردین خاطر نشان کرد: سیاستمداران و رسانه های عراقی تا حد زیادی درباره مرگ پاول ساکت مانده اند. از سوی دیگر اما رسانه های اجتماعی شاهد موج انتقادات از نقش پاول در زمینه سازی برای حمله به عراق بودند.
به نوشته گاردین اما در منطقه کردستان عراق برخی شهروندان پاول را عامل حمایت از آرمان کردها با کمک به شکست دیکتاتور سابق عراق می دانند.
گاردین نوشت: مسرور بارزانی، نخست وزیر اقلیم کردستان عراق از جمله اولین کسانی بود که مرگ پاول را که بر اثر عوارض بیماری کووید درگذشت و اخیراً به دلیل سرطان خون تحت درمان قرار گرفت، تایید کرد.
بارزانی در توئیتر نوشت: "از درگذشت کالین پاول، وزیر امور خارجه اسبق آمریکا و دوست مادام العمر منطقه کردستان و عراق، ناراحت هستم." وی گفت: "ما همکاری نزدیکی برای خلاص کردن کشور از شر دیکتاتوری داشتیم و می دانم که او به دنبال صلح پایدار برای منطقه بود."
گوران سلام، یک شهروند و محقق کرد، یک ارزیابی ترکیبی در مورد میراث پاول در عراق ارائه داد. او گفت: "او به کمک برای ورود آزادی و دموکراسی، عراق را بهتر کرد. اما همزمان، امنیت در اینجا از بین رفت. حضور آمریکایی ها منجر به فعالیت های تروریستی فزاینده شد و دلیل ظهور داعش و القاعده در خاورمیانه بود. "
انتهای پیام
