براساس گزارش لایو‌ساینس، گویا مهمترین نقاش اسپانیایی اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم به شمار می‌رود، اما در اواسط دوران حرفه‌ای در سال 1793 وی به بیماری شدیدی مبتلا شد که وی را برای ماه‌ها بستری ساخت. وی به سردرد‌های شدید، کرختی، توهم، اختلالات بینایی و زنگ گوش مبتلا شد. بیشتر این نشانه‌ها به تدریج از بین رفتند اما این بیماری در نهایت به ناشنوایی وی منجر شد و تا سن 82 سالگی این مشکل با او همراه بود.

در دورانی که وی بیمار بود پزشکان نتوانستند نوع بیماری را تشخیص دهند،‌و از آن زمان به بعد،‌ برخی از متخصصان احتمال داده‌اند که وی به مننژیت باکتریایی یا سیفلیس مبتلا بوده‌است و یا تحت تاثیر کار با رنگ‌ها، دچار مسمومیت سربی شدید شده‌است.

اما بررسی‌های جدید محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند نشان می‌دهد گویا به نوعی بیماری خود‌ایمنی به نام سندروم سوساک مبتلا بوده‌است. در این بیماری نادر، سیستم ایمنی بدن فرد به عروق خونی کوچک در مغز، شبکیه و گوش داخلی حمله می‌کند. نشانه‌های این بیماری می‌تواند شامل سردرد‌های شدید، اختلا در تفکر، مشکلات روانی و از دست رفتن بینایی، تعادل یا شنوایی باشد.

یافتن نوع بیماری گویا فرایندی دشوار بود زیرا هیچ سوابق مکتوبی درباره وضعیت بیماری وی در دست نبود، با این‌همه مجموعه نشانه‌هایی که در وی بروز یافته بود به محققان در تشخیص بیماری کمک کرد. به گفته دانشمندان سندروم سوساک تمامی این نشانه‌ها را در بر می‌گیرد، و می‌تواند به ناشنوایی همیشگی بیمار منجر شود.

اگرچه سیفلیس، مننژیت باکتریایی و مسمومیت ناشی از سرب نیز می‌توانند نشانه‌های بروز کرده در گویا را پوشش دهند، اما افرادی که در قرن 18 به چنین بیماری‌هایی مبتلا می‌شدند،‌مانند گویا نمی‌توانستند بهبود بیابند و به اختلالات دائمی و پیچیده‌ای مبتلا می‌شدند. درصورتی که گویا در این عصر زندگی می‌کرد پزشکان می‌توانستند با پیوند حلزونی گوش، ناشنوایی او را درمان کنند.