سرویس ورزش مشرق - فوتبال ایران که اکنون در صدر رنکینگ فیفا در بخش تیم های آسیایی قرار دارد، آنقدر در عرصه بین المللی ضعیف عمل کرده که انتقاد همگان را برانگیخته است. در این بین، برخی حتی موضوع را یک جریان عامدانه تحلیل می کنند که با توجه به مجموعه اتفاقات، دور از ذهن قرار نمی گیرد. برخی حاضرند برای حضور در مجامع بین المللی و بهره مندی از مزیت هایش، تن به هر رفتار و اقدامی دهند که کمترینش، تابعیت از مقامات بالا دست اجنبی و بی توجهی به منافع ملی است.

واقعیت این است که فوتبال ایران هیچ جایگاهی در تصمیم سازی های فوتبال آسیا و جهان ندارد و هرچه می گذرد، این موضوع را به شکلی عینی تر می توان دید و لمس کرد. در موضوع قاره کهن، اگرچه ردیفی از سمت ها و پست ها را می توان در کنفدراسیون یافت؛ اما نمایندگان ما هیچ محلی از اعراب ندارند و فقط سفرهای توریستی دارند. علی کفاشیان نیز به شکلی عمل می کند که گویا یکی از نمایندگان کشورهای حاشیه خلیج فارس است و نسبتی با کشورمان ندارد. این موضوعات واقعیت هایی است که نشان می دهد وضعیت بغرنجی داریم که هر روز نیز بدتر از قبل می شود.



* از افتضاح عربستان تا باتلاق مالزی



یکی از بدیهی ترین نمونه ها در اذعان بر ادعای وضعیت بغرنج فوتبال ایران در سطح بین المللی، پرونده عربستان سعودی است که مانند لکه سیاهی بر کارنامه کفاشیان و یارانش باقی خواهد ماند. این کشور عربی که راسا و رسما سیاست را در این ورزش مداخله داد، با حمایت و همراهی شیخ سلمان، رئیس بحرینی کنفدراسیون آسیا، توانست به خواسته خود برسد. در این پرونده، آنقدر تعلل و کم کاری صورت گرفت و اقدامی شکل نگرفت که به سختی می توان باور داشت که تعمدی در کار نبوده است.

 

اما این پایان کار نبود. برگزاری بازی با سوریه در مقدماتی جام جهانی و وضعیت اسف بار ورزشگاه میزبان را می توان ضربه ای دیگر به فوتبال ایران برشمرد. ماجرا در این قضیه به قدری واضح و مبرهن بود که نیاز به هیچ توضیح اضافی ندارد. به راستی، کنفدراسیون آسیا و مدیران شیخ نشینش که سابقه ای روشن در عداوت با ملت ایران دارند، آیا می توانند کار دیگری نیز علیه ما انجام دهند که خودداری کرده اند؟



* نمایندگانی که فقط توریست هستند!

حال، فردی نیز مانند علی کفاشیان که در حد معاون کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار دارد و خواهان سمتی مهم در فیفاست، به قدری ضعیف و منفعل است که نبودش به صرفه تر به نظر می رسد و دستکم دلمان نمی‌سوزد. وی که با مدیریت نامطلوبش، فوتبال کشور را دچار بحران ها و عقب ماندگی تاریخی کرده، اکنون در عرصه خارجی در حال تکرار این روزهای تلخ است.