به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، مشیر المصری، از رهبران جنبش حماس و عضو مجلس شورای فلسطین که در گذشته پست سخنگوی جنبش حماس را در هنگام عقب‌نشینی اسرائیل از نوار غزه برعهده داشت، تصریح کرد: راز عقب‌نشینی اسرائیل این بود که آریل شارون، نخست وزیر وقت اسرائیل اعلام کرد که باقی ماندن شهرک‌های یهودی‌نشین در داخل نوار غزه، ارزشش بیشتر از عقب‌نشینی است، به همین دلیل تصمیم گرفت در مقابل اراده مردم فلسطین، عقب‌نشینی کند.
المصری ادامه داد: مقاومت فلسطین در ربودن خواب از چشمان اسرائیلی‌ها و برهم زدن محاسبات آنها و متحمل کردن آنها به هزینه حضورشان در داخل نوار غزه، نوآوری به خرج داد به همین دلیل، اسرائیل تصمیم گرفت در مقابل حملات مقاومت عقب‌نشینی کند، چراکه یقین حاصل کرد که ماندن شهرک‌های یهودی‌نشین باید هزینه و بهائی داشته باشد.
این رهبر حماس در مورد دیدگاه دولت اسرائیل در آن هنگام مبنی بر اینکه عقب‌نشینی‌اش به منزله حسن نیتی در قبال فلسطینی‌هاست، گفت: اشغالگر تلاش کرد تا اینگونه تبلیغ کند که عقب‌نشینی‌اش از نوار غزه ۱۵ سال قبل در چارچوب محاسبات داخلی و در راستای حسن نیت و موضع‌گیری مجدد انجام شده است. اما هر آنچه مطرح می‌شود، در مقابل تحلیل رخدادهای میدانی در آن هنگام بی‌ارزش است. اگر دشمن احساس آسودگی می‌کرد، به فکر عقب‌نشینی نمی‌افتاد، شهرک‌های یهودی نشین به یک لحظه ایجاد نشده بودند، بلکه از زمان اشغال نوار غزه در سال ۱۹۶۷ وجود داشتند و اشغالگر یا هیچ یک از رهبرانش در هیچ مرحله‌ای در مورد عقب‌نشینی فکر نکرده و در مورد آن صحبت نکرده بودند و این بدین معناست که بهای بسیار سنگینی را به خاطر ماندن این شهرک‌های یهودی‌نشین پرداخت کردند و دانستند که عقب‌نشینی ضرر کمتری از ماندن دارد.
وی تصریح کرد: این گروه‌های مقاومت بودند که اشغالگر را مجبور به عقب‌نشینی از نوار غزه کردند، نه اینکه اشغالگر حسن‌نیت‌هایی داشته باشد یا در نتیجه تفاهم یا إعمال‌فشارهای عربی و بین‌المللی این کار را کرده باشد، چراکه مقاومت فلسطین در داخل نوار غزه وحدت موضع داشت و امروز این امر در اتاق عملیات مشترک نمود پیدا کرده است، به گونه که گروه‌های مقاومت در میان خود در حال رقابت برای رویارویی با اشغالگر هستند تا کاری کنند که بهای شهرک‌های یهودی‌نشین و رفتارهایش در نوار غزه را بپردازد.
المصری ادامه داد: مقاومت فلسطین خلاقیت‌هایی نشان داد که این نوآوری‌ها چه در حملات کیفی به سربازان اشغالگر در ایست‌هایی بود که در خیابان‌های اصلی جهت جلوگیری از آمد و شد شهروندان میان استان‌ها و در داخل نوار غزه مستقر می‌کرد که این ایست‌ها، درگیری‌های مسلحانه را بسیار محدود کرد. یا این خلاقیت‌ها از طریق غافلگیر کردن سربازان دشمن با خودروهای بمب‌گذاری شده انجام می‌شد یا اینکه نیروهای مقاومت از طریق نفوذ و رخنه در پشت خطوط دشمن، به شهرک‌های یهودی نشین به صورت مکرر یورش می‌بردند.
وی درخصوص ابزارهایی که مقاومت فلسطین در آن هنگام استفاده می‌کرد، عنوان کرد: مقاومت در ایجاد چندین تونل خلاقیت نشان داد که این تونل‌ها در آن هنگام، تونل‌های جهنم نامیده می‌شدند که نیروهای مقاومت برای ماه‌های طولانی در آنها می‌ماندند و آنها را میان اراضی فلسطین و شهرک‌های یهودی نشین حفر می‌کردند که از طریق این تونل‌ها، بسیاری از پایگاه‌های نظامی مستحکم منفجر شد. همچنین از خمپاره استفاده می‌شد. تمامی این‌ها شهرک‌نشین‌ها را واداشت تا از ترس مقاومت، به داخل اراضی اشغالی فرار کنند. بی‌شک ابزارهای مقاومت متنوع بود و خلاقیتی در تاکتیک‌ها و روش‌های مقاومت در مقابل اشغالگر وجود داشت.
انتهای پیام
