تو آمدنت را، بودنت را، وجودت را مدیون دعاهای شبانگاه تا سحرگاه این برکه‌ای. تو نبودی، چه می‌دانی انتظار چه سخت است حتی برای کوه‌ها، حتی برای درختانی که برای دوباره آمدنت دست به دعا شده‌اند. تو یک آمدن به همه آن‌ها بدهکاری... سخاوتمندانه بتاب