محسن محمد طاقی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: از قدیم‌الایام عسل به‌عنوان یک داروی شفابخش برای انسان تلقی شده است.
وی ادامه داد: امروزه در اکثر کشورهای پیشرفته عسل نه به‌عنوان یک غذای تفننی و لوکس بلکه به‌عنوان یک منبع غذایی به مقادیر قابل‌توجهی تولید و به صورت‌های مختلفی با نازل‌ترین قیمت در اختیار متقاضیان قرار می گیرد.
طاقی افزود: در ایران متاسفانه به علت عدم شناخت واقعی ارزش غذایی این ماده و مشکلات مختلفی که به عنوان عوامل بازدارنده در افزایش تولید عسل وجود دارد، هنوز عسل به عنوان یک ماده تفننی و کمیاب و گران قیمت در اختیار مصرف کننده قرار می‌گیرد.
این کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان افزود: بیشترین مصرف سرانه عسل جهان را کانادائی‌ها دارند بطوریکه هر کانادایی به طور متوسط سالیانه بیش از یک کیلو عسل می خورد.
وی بیان کرد: عدم آگاهی از اهمیت واقعی زنبور عسل در گرده‌افشانی باعث توجه به محصولات آن شامل عسل و موم گردیده است در حالیکه نقش عظیم زنبور عسل در رابطه با فلور گیاهی و همچنین افزایش محصولات کشاورزی به صورتی است که در اکثر کشورها نگهداری زنبور عسل در درجه اول به دلیل نقش آنها در بازده اقتصادی از طریق گرده‌افشانی و افزایش محصولات است.
طاقی تصریح کرد: در کشورهای دیگر تولید فرآورده‌هایی همچون عسل، موم و... در درجه دوم اهمیت دارد اما در کشور ما چنین نیست.
این کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی لرستان با اشاره به گرده گل به عنوان یکی از فراورده های زنبور عسل اضافه کرد: تمامی اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز انسان در ترکیب پروتئین دانه گرده وجود دارد.
وی گفت: ویتامین‌های موجود در دانه گرده شامل پیش‌ویتامین A (کاروتن)، ویتامین‌های گروه B، ویتامین C (اسید اسکوربیک) و ویتامین E توکوفرول از نظر مواد معدنی گرده گل غنی بوده و دارای ۲.۹ تا ۳.۸ درصد است که عناصر پتاسیم، فسفر، منیزیم، کلسیم و آهن بیشترین مقدار را به خود اختصاص داده‌اند.
انتهای پیام
