سید حسن موسوی چلک در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: که وقتی بحران‌ها در هر جامعه‌ای به وقوع می پیوند می‌توانند نقاط قوت و ضعف آن جامعه اعم از مسؤلین و مردم را در زمینه مدیریت آن بحران‌ها و تأثیر پذیری منفی کمتر نشان دهد. از جمله این بحران‌ها که د ر تمام کشورهای دنیا شیوع پیدا کرده «بحران کرونا» است که حوزه‌های مختلف از جمله حوزه خانواده را تحت تأثیر قرار داده و نشان داد که چقدر در شرایط امروزی همچون نیاکان مان می‌توانیم با هم در خانه زندگی کنیم و لذت ببریم.

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، افزود: تحلیل من از این شرایط نشان داده که ما خانواده بودن را به گونه‌ای که از بودن با هم لذت ببریم همچون پدر و مادران مان خوب بلد نیستم چون مهارت‌های مختلف برای این موضوع را نداریم یا در این مهارت‌ها ضعیف هستیم. از جمله این مهارت‌ها بازی‌های گروهی در درون خانه با اعضا خانواده است. ضعفی که بسیاری از اطرافیان این روزها به آنها اشاره می‌کنند.

وی در مورد دلایل این موضوع تاکید کرد: وابستگی و چسبندگی بیش از حد به رسانه‌های مختلف، دوری عاطفی از همدیگر، وابستگی به تلفن‌های همراه و فناوری‌های نوین (که در جای خود یک ضرورت اجتناب ناپذیر است) و حضور در شبکه‌های اجتماعی و تفاوت در اطلاعات فرزندان و والدین و نداشتن حوزه‌های مشترک و جذاب برای این افراد در درون خانه از جمله این دلایل است. اگر نگویم خیلی حوصله همدیگر را نداریم ولی می‌توانم کوتاه به این نکته اشاره کنم حتی زوجین هم در این شرایط متوجه شدند که خیلی نمی‌توانند همدیگر را تحمل کنند.

عضو هیأت رئیسه منطقه آسیا و اقیانوسیه فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی ایران، گفت: نه اینکه همدیگر را دوست نداشته باشند بلکه نمی‌دانند چگونه آن را ابراز کنند و با توجه به اشتغال هر دو یا یکی از زوجین در محیط‌های بیرون از منزل در گذشته فرصت حضور مشترک کمتر بود ولی به دلیل طولانی شدن تعطیلات و اجبار به حضور طولانی‌تر کنار هم متوجه شدند که ممکن است نتوانند همدیگر را این گونه تحمل کرد یا حداقل آن این است که از این بودن طولانی مدت کنار هم خیلی لذت نمی‌برند و محیط خانه‌ها، محیطی شاد و بانشاط نیست در نتیجه ممکن است تعارضاتی در روابط شأن ایجاد شود که اگر مهارت حل تعارضات را هم بلد نباشند (که اکثر ما بلد نیستیم یا ضعیف هستیم) می‌تواند منجر به بروز اختلافاتی شود که می‌تواند از پیامدهای منفی اجتماعی بحران کرونا باشد.

کمیسر اخلاق فدراسیون جهانی مددکاران اجتماعی در ادامه افزود: یکی از نیازهای خانواده‌ها در این شرایط و در دوران پسا کرونا بازنگری در کارکردهای خانواده و مهارت‌های مورد نیاز خانواده‌ها است. بحران کرونا نه اولین بحران بوده و نه آخرین آن خواهد بود. در تاریخ زندگی ما همیشه بحران‌های مختلف به وقوع می‌پیوندد که می‌توان با تدبیر و کسب مهارت‌های متعدد با عوارض اجتماعی و روانی کمتر آنها را سپری کرد.

مؤسس اورژانس اجتماعی در ایران تاکید کرد: به عنوان یک مددکار اجتماعی که حدود ۲۷ سال در این حوزه کار می‌کنم و یکی از حوزه‌های کاری ام هم خانواده و آسیب‌های اجتماعی است می‌خواهم اشاره کنم که لزوم مهارت گفتگو در خانواده‌ها و مهارت خود مراقبتی امروزه بیش از پیش در جامعه ضرورت دارد که فقدان یا ضعف آن کاملاً مشهود است و ضعف این مهارت‌ها نه فقط در شرایط بحرانی که حتی در شرایط عادی هم می‌تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. تأملی بر آمارهای طلاق، خشونت‌های خانگی، خشونت‌های اجتماعی، اختلالات روانی، اقدام به خودکشی و…، خود موید این نکته‌ای است که اشاره کردم.