به گزارش ایسنا، آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی در دیدار با طلاب مدرسه علمیه «رشد»، با تبریک سال‌روز ولادت امام دوازدهم (عج) اظهار کرد: یکی از نقص‌ها و ضعف‌های اکثر انسان‌ها این است که انگیزه‌هایشان برای عمل‌، انگیزه‌هایی مادی و بر اساس غرایز، منافع شخصی و رفع نیازهایشان است؛ به عبارت بهتر انگیزه‌های انسان‌ها بیشتر معطوف به بعد حیوانی آنهاست؛ در حالی که خداوند به انسان ویژگی‌هایی داده است که در دیگر مخلوقات وجود ندارد و این ویژگی‌ها باید در رفتار انسان‌ها تأثیر جدی داشته باشد.

وی «جدی نگرفتن دین» را یکی از کمبودهای عمومی جوامع خواند و تاکید کرد: حتی اگر دقت کنیم می‌بینیم که گاهی نمازها و دعاهایی که می‌خوانیم نیز بدون فهم و درک است؛ یعنی همان گونه که ساحران و رمالان، وردهایی بی معنا می‌خوانند و معتقدند تأثیرگذار است، ما هم با همین نگاه، دعا و نماز را می‌خوانیم و نمی‌دانیم که اصل آن‌ها چیست و چه تأثیری دارد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) ادامه داد: اگر کسی هیچ بهره‌ای از علم نبرده باشد و دسترسی به عالمی نداشته باشد، همین خواندن – حتی بدون فهم و شناخت – هم خوب است، اما اگر کسانی که چند سالی را صرف کسب علم کرده‌اند، چنین نگاهی به ادعیه و نماز داشته باشند، برایشان نوعی نقص محسوب می‌شود. این در حالی است که نه تنها باید در دعا، شناخت و درک داشت، بلکه باید توجه داشت که در حال صحبت کردن با خالق هستیم.

مصباح یزدی افزود: باید دید آیا در تمایلات و بالاتر از آن، ملکات اخلاقی نیز همین نگاه مادی جریان دارد یا خیر؟ به عنوان نمونه امروز هزینه‌های زیادی صرف اموری می‌شود که هیچ فایده‌ واقعی نداشته و ربطی به هدف خلقت ندارد. دنیاطلبی، مادی‌گرایی و اصالت دادن به جسم و بعد حیوانی، مشکلی اساسی است؛ البته گاهی رسیدن به پول مهم می‌شود و گاهی نیز کسب موقعیت و احترام همگانی؛ چنین مشکلی در ملکات اخلاقی، خطرناک‌تر است؛ چرا که تغییر در رفتار بسیار ساده‌تر از تغییر در ملکات اخلاقی است.

وی انحراف در اعتقادات را عمیق‌تر و خطرناک‌تر از انحراف در ملکات اخلاقی دانست و گفت: همه ما مسلمانان معتقدیم که خداوند متعال، عالم را آفریده است؛ حتی می‌دانیم که خداوند جسم نیست و نیاز به مکان ندارد؛ اما غالبا عظمت، قدرت، خشنودی و غضب او را بر اساس ملاک‌های مادی که خودمان داریم، ارزیابی می‌کنیم؛ گمان می‌کنیم خداوند در آسمان‌هاست و بالاخره نیاز به گوشی برای شنیدن سخنان ما و دستی برای انجام کارها دارد. یعنی غالبا به این مسئله مبتلا هستیم و اصالت هستی را جسمانیت آن می‌دانیم.

این عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این‌که همه ما توسل به امام دوازدهم (عج) را راه‌گشا می‌دانیم، افزود: البته این نگاه، ناشی از قداستی است که در اثر تعلیم و تربیت، آموخته‌ایم و بدان اعتقاد پیدا کرده‌ایم؛ اما غالبا ته دلمان این است که امام عصر(عج) توسل ما را به وسیله همین ابزار جسمانی می‌شنود و یا با واسطه‌ای مادی از احوال ما آگاه می‌شود و پاسخ می‌دهد. البته باید توجه داشته باشیم، اگر ما بر اساس تربیت و اعتقادات پدران و مادرانمان، توسل به امام عصر(عج) را راهگشا می‌دانیم، نسل آینده قرار نیست، به همین راحتی بپذیرد و به آن باور داشته باشد.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم ادامه داد: امروز هم فهم و درک افراد رشد کرده است و هم وسایل ایجاد و انتقال شبهه گسترش پیدا کرده است؛ امروز وسایل ارتباطی و فضای مجازی به راحتی سیل شبهات را به ذهن جوانان ما وارد می‌کند و ذهن نوجوانی که به دنبال کسب شناخت است و به سوی آن می‌رود، با این مغالطات و شبهات، مشوش می‌شود و برای بسیاری از آنها نیز پاسخی نمی‌یابد.

مصباح یزدی با بیان این‌که امروز حتی کسانی که هرگز از آن‌ها توقع نمی‌رود نیز تحت تأثیر این شبهات واقع شده‌اند، ادامه داد: از این رو باید باورهایمان را تقویت کنیم؛ بدانیم که می‌توان با امام زمان(عج) ارتباط داشت؛ اما نه از سنخ ارتباط فیزیکی و جسمانی؛ انواع دیگری از ارتباط نیز وجود دارد که در آن‌ها شرایطی که در ارتباط مادی معتبر است، معتبر نیست.

وی اظهار کرد: امام زمان(عج)، چنان بر ما احاطه وجودی دارند که حتی بدون صحبت کردن نیز متوجه خواسته‌های ما می‌شوند؛ همین که دل را متوجه امام عصر (عج) کنید، این ارتباط برقرار می‌شود؛ اما این ارتباط، مانند سایر ارتباط‌های فیزیکی نیست.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که امام زمان(عج) به هدیه‌ای از جانب ما نیازی ندارد، ادامه داد: اما نثار هدیه‌هایی مانند دعا، صلوات، صدقه و نظایر آن به ایشان، نوعی رعایت ادب است که سبب تقویت توجه قلبی و جلب لطف بیشتر ایشان می‌شود. اگر سعی کنیم همواره به ایشان توسل و توجه داشته باشیم، به زودی آثار عینی‌ آن را در زندگی‌مان خواهیم دید.

انتهای پیام