پوران درخشنده در واپسین فیلم خود، زیر سقف دودی نیز بار دگر به آسیب شناسی ازدواج پرداخته و ریشه‌ها و سرچشمه‌های شکل‌گیری طلاق‌های عاطفی و جنسی و در پی آن، برپایی روابط فرازناشویی را با ریزبینی و ژرف‌نگری ویژه‌ای ارزیابی کرده است.

فضای حضور و عدم‌حضور همسران در جلسات مشاوره، زوج درمانی و خانواده درمانی در این فیلم به‌گونه‌ای کم همتا بسیار واقعی است که این از ریزنگری و ژرف‌اندیشی فیلمنامه نویسی حکایت دارد.

زیر سقف دودی به خوبی زیر پوست زندگی‌های زناشویی و خانوادگی کنونی خانواده‌های جوان، میانسال و سالمند این مرز پرگزند و پیدایش روندها و راهکارهایی از جنس آسایشی - آرامشی را واکاوی می‌کند.فیلم در راستای فیلم‌درمانی زوج‌ها و خانواده‌های ایرانی - در راستا و روند زوج درمانی و خانواده‌درمانی آنها - بسیار بی‌همتا، سودمند و سازنده می‌تواند باشد و آدمی را به آینده سینمای واقع نگر خانوادگی و اجتماعی امیدوار می‌سازد.

زیر سقف دودی، جدا از جذابیت‌های هنری و سینمایی‌اش، به‌گونه‌ای سازنده و دگرگون‌ساز تماشاگران را به جامعه‌نگری و خودکاوی وادار می‌سازد و بینش و نگرشی نوین در آنان پدید می‌آورد تا هر دو همسر دوشادوش یکدیگر به بازی برد - برد بپردازند و زندگی زناشویی و خانوادگی خودشان را نسبت به پدیده‌های شوم، ناگوار و تیره فرجامی همچون طلاق‌های عاطفی و جنسی و روابط فرازناشویی بیمه و ایمن سازند.

زیر سقف دودی، همچنین به خوبی به شکاف نسل‌ها در ایران می‌پردازد و دوز و کلک‌های مرسوم شده در زد و بندهای مالی پلید قشر جوان و میانسال را هویدا می‌سازد و نسبت به کلاهبرداری‌های مرسوم سکوت پیشه نمی‌کند.زیر سقف دودی، برخلاف بسیاری از ساخته‌های سینمایی دو دهه گذشته مان، به کلی‌گویی، شعاردهی و شلوغ‌بازی نمی‌پردازد و هر سکانس آن نیشتری درمان‌نگرانه به پوستین زندگی‌های امروزی‌مان است تا جراحات و پلیدی‌ها آشکار و هویدا شود بلکه راهبردها و راهکارهای نوین و دگرگون ساز اندیشیده و به‌کار بسته شود!

و مگر این همان رسالت سینمای رئال جامعه‌نگر نیست؟! به سهم خویشتن و به‌عنوان یک زوج و خانواده نگر و همچنین فیلم‌درمانگر از یک عمر کوشش و پویش مسئولانه و دلسوزانه پوران درخشنده سپاسگزارم.

• روانپزشک و خانواده درمانگر