به گزارش ایسنا و به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه واترلو، پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی در سراسر نیمکره شمالی، مکان برگزاری بازی‌های المپیک زمستانی را محدود خواهند کرد.
این پژوهش که دانشمندانی از کانادا، اتریش و آمریکا را در بر دارد، نشان می‌دهد که اگر انتشار جهانی گازهای گلخانه‌ای به طور چشمگیری کاهش پیدا نکند، تنها یکی از ۲۱ شهری که پیشتر میزبان بازی‌های المپیک زمستانی بوده‌اند، می‌تواند شرایط عادلانه و ایمن را برای این رویداد فراهم کند. با وجود این، اگر بتوان به اهداف انتشار گازهای گلخانه‌ای در "توافقنامه اقلیمی پاریس"(Paris Agreement) دست یافت، تعداد شهرهای میزبان قابل اطمینان از نظر آب و هوا به هشت شهر می‌رسد.
"دنیل اسکات"(Daniel Scott)، استاد جغرافیا و مدیریت محیط زیست دانشگاه واترلو گفت: جهان ورزش‌های زمستانی، با شتاب گرفتن تغییرات اقلیمی در حال تغییر است و ورزشکاران و مربیان بین‌المللی، شاهد تأثیرات آن در مکان‌های مسابقه و تمرین المپیک هستند.
پژوهشگران در این پروژه، داده‌های مربوط به آب و هوا را از دهه ۱۹۲۰ تا به امروز و تغییرات آب و هوایی آینده مربوط به دهه‌های ۲۰۵۰ و ۲۰۸۰ را بررسی کردند.
همچنین آنها با ورزشکاران و مربیان بین‌المللی صحبت کردند و دریافتند که ۸۹ درصد از آنها احساس می‌کنند که تغییر الگوهای آب و هوایی بر شرایط مسابقه تأثیر می‌گذارند و ۹۴ درصد از آنها نگران هستند که تغییرات آب و هوایی بر توسعه آینده ورزش آنها تأثیر بگذارند.
"ناتالی نولز"(Natalie Knowles)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما می‌خواستیم از دیدگاه یک ورزشکار بفهمیم که چه شرایط آب و هوایی و برفی، رقابت را منصفانه و ایمن می‌کند و سپس تعیین کنیم که کدام میزبان المپیک می‌تواند این شرایط را در آینده فراهم آورد.
مدیریت خطر آب و هوا اهمیت بیشتری پیدا کرده زیرا میانگین دمای روز در ماه فوریه در شهرهای میزبان، به طور پیوسته افزایش یافته است. دما از ۰/۴ درجه سلسیوس در دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰، به ۳/۱ درجه سلسیوس در دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰ و ۶/۳ درجه سلسیوس در قرن بیست و یکم از جمله در المپیک پکن رسیده است. بسته به مسیرهای انتشار، افزایش گرما در قرن بیست و یکم، بین دو تا ۴/۴ درجه سلسیوس پیش‌بینی می‌شود.
"میشل روتی"(Michelle Rutty)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما راه‌های بسیاری را برای کاهش خطر آب و هوا در بازی‌های المپیک زمستانی، از نزدیک به ۱۰۰ سال پیش تاکنون بررسی کرده‌ایم. محدودیت‌هایی وجود دارد که راهبردهای مدیریت خطر آب و هوا می‌توانند با آنها کنار بیایند.
"رابرت اشتایگر"(Robert Steiger)، از پژوهشگران این پروژه گفت: تغییرات آب و هوایی، جغرافیای بازی‌های المپیک زمستانی را تغییر خواهند داد و میزبانی برخی از شهرها را که به ورزش‌های زمستانی خود معروف هستند، از بین خواهند برد. پیش‌بینی می‌شود که بیشتر مکان‌های میزبان در اروپا، در اوایل دهه ۲۰۵۰ غیرقابل اعتماد باشند یا به حاشیه رانده شوند.
"سیائو ما"(Siyao Ma)، از پژوهشگران این پروژه گفت: کمیته بین‌المللی المپیک، تصمیمات دشوارتری را در مورد محل برگزاری بازی‌ها خواهد داشت اما بهترین ورزشکاران جهان که زندگی خود را وقف ورزش کرده‌اند، شایسته این هستند که المپیک در مکان‌هایی برگزار شود که قابل‌اعتماد و ایمن باشند و شرایط عادلانه‌ای را فراهم کنند.
اسکات گفت: هیچ ورزشی نمی‌تواند از تاثیر تغییرات آب و هوایی فرار کند. دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس برای نجات دادن ورزش‌های زمستانی و اطمینان یافتن از وجود مکان‌هایی در سراسر جهان برای میزبانی بازی‌های المپیک زمستانی، ضروری است.
این پژوهش، در مجله "Current Issues in Tourism" به چاپ رسید.
انتهای پیام
