به گزارشخبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛چندی است توجه به حفظ سرمایه های کشور اولویت قرار گرفته و مردم و مسئولین بیش از پیش به آنها اهمیت می دهند چرا که لازمه موفقیت یک کشور و برتر شناخته شدن آن در دنیای رقابتی امروز را همین می دانند.

یکی از مهمترین سرمایه های هرکشور، نیروی انسانی جوان و خبره آن است که با توانایی و علم خود می تواند شرایط را در جهت سربلندی کشورش تغییر دهد، البته زمینه هایی برای رشد این نیروها باید فراهم شود درغیراین صورت هستند کشورهایی که با یک برنامه ریزی دقیق نیروهای جوان را از سراسر دنیا برای ارتقای خود جمع می کنند.

از آنجا که دانشجویان و نخبگان ایرانی زبانزد تمام کشورهای مطرح هستند برنامه برای جذب آنها زیاد است و هر کشوری به نحوی شرایط ایده آل را برای تحصیل و خروج آنان از کشورشان می چیند به همین دلیل در سالهای اخیر توجه به تعاملات بین المللی و برگزاری دوره های مشترک با سایر کشورها درصدر برنامه آموزش عالی کشور قرار گرفته تا زمینه رشد وارتقای جوانان در ایران بیش از پیش مهیا شود.

افزایش همکاری ها نه تنها شرایط جدیدی را برای تحصیل دانشجویان رقم می زند بلکه دانشجویان هم دیگر لازم نیست دوری ازخانواده و وطن را به بهانه تحصیل و ارتقای علم خود حتی برای مدت زمانی اندک، ترک کنند و در کشورشان می توانند بهترین شرایط تحصیلی و کاری را داشته باشند، بدون شک رسیدن به هدف متعالی این اقدام نیروهای جوان دیگر کشورها را هم به سمت ایران جذب می کند.

حجت الاسلام محمد مرتضوی رییس دبیرخانه نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در امور استادان و دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در خارج از کشور بیان کرد: آمار دقیقی از اینکه چه تعداد دانشجوی ایرانی در دانشگاه های خارجی تحصیل می کنند در دست نیست .

وی افزود: اما به طور تقریبی بین 80 تا 100 هزار دانشجوی ایرانی در دانشگاه های آمریکا، کانادا و سپس اروپا (عمدتا در مقطع تحصیلات تکمیلی) تحصیل می کنند. 98 درصد دانشجویان مشغول به تحصیل در کشورهای آسیایی و تعداد زیادی از آنها که در اروپای شرقی تحصیل می کنند به کشور خود بر می گردند درصورتی که امکان بازگشت دانشجویان شاغل به تحصیل در اروپای غربی، آمریکا و کانادا نسبت به بقیه کمتر است.

علاقه تمام جوانان تحصیل و موفقیت روزافزون در وطن است اما از آنجاکه برخی کشورها را برای رشد مناسبتر می بینند مقابل علاقه خود می ایستند این درحالی است که اگر زمینه رشد، اشتغال و سپس جذب آنها در کشور فراهم شود دیگر ماندن در غربت را ترجیح نمی دهند و به کشور بازمی گردند.

دانشجویانی که برای تحصیل در خارج سراز پا نمی‌شناسند / نیروهایی که باید در کشور بمانند  

اما چرا کشور ما اینگونه نشود که دانشجویی حتی از بهترین کشورها بیاید و ماندن در ایران را به برگشت خود ترجیح دهد؟ 

این سوالی است که ذهن خیلی از مسئولان را به خود در گیر کرده و از آن رو به فکر ارتقا افتاده اند بعنوان مثال توسعه کرسی های زبان فارسی در دانشگاههای خارجی و متقابلا توسعه کرسی های زبان های غیرایرانی در دانشگاههای کشور از جمله اقداماتی است که در چند سال اخیر بیش از پیش اهمیت داده می شود. همچنان که وزیر علوم هم به اهمیت زبان روسی با تدریس آن در دانشگاههای تهران، شهید بهشتی، علاوه، ایلام اشاره می کند.

البته هنوز راه زیادی تا تحقق پاسخ سوال فوق در پیش است چرا که ایران از کشوری مثل روسیه تنها 27 دانشجو دارد و در مقابل 122 دانشجوی ایرانی در روسیه تحصیل می کنند. پایین بودن این تعداد دانشجو در دو کشور مهم نیست، مهم میل و رغبت بیشتر برخی ایرانی ها برای تحصیل در کشوری دیگر است.

هرچند که توسعه تحصیل دانشجویان خارجی در ایران به منظور درآمدزایی درعین کسب تجربیات هم اولویت دارد اما ابتدا حفظ نیروهای خود مهم است. آیا می توان جوانان کشوری را در ایران مشغول به تحصیل نگه داشت در حالی که جوانان خود در کشورهای دیگر تحصیل و کار می کنند؟

نیلی احمدآبادی رییس دانشگاه تهران توجه جدی به همکاری و تعامل جامعه با دانشگاه را از اولویتهای کاری خود دانست و از همکاری برای تاسیس مراکز آموزشی بین المللی با مشارکت برخی وزارتخانه ها مثل وزارت نیرو ، حضور بیش از 950 دانشجو در دوره های مشترک و بیش از یک هزار و 500 دانشجو در دوره های کوتاه مدت از 60 کشور خبر داد.

درواقع این اولویت نه تنها می تواند برگزاری دوره های مشترک با دانشگاههای معتبر جهان را توسعه دهد بلکه منجر به تقویت تعامل دانشگاه با جامعه هم می شود. 

تفاهم نامه هایی که روی هم انبار می شوند / این همه توانایی و تنها 141 پروژه مشترک / کمیت تفاهم نامه ها دردی را دوا نمی کند.

هرچند که دانشگاه شهید بهشتی در حوزه لیزر و علوم پایه، دانشگاه خواجه نصیر در حوزه هوا فضا، دانشگاه تهران و علامه در حوزه علوم انسانی به تبادل استاد و دانشجو برای همکاری‌های بین المللی با دیگر دانشگاهها پرداخته‌اند اما این تعداد همکاری برای کشور ایران با آن همه ظرفیت و توانایی، بسیار گسترده به نظر نمی رسد و رشد آنها ضرورت دارد.

محمدفرهادی وزیر علوم تعداد پروژه‌های مشترک ایران با دیگر کشورهای دنیا را در سال گذشته 141 پروژه دانست و با اشاره به انعقاد 30 تفاهم‌نامه بین دانشگاه‌های ایران و روسیه افزود: امیدواریم تا سال آینده تفاهم‌نامه‌ها به مرحله اجرایی و ثمربخشی رسیده باشد چرا که انتقال تجربیات، تبادل استاد و دانشجو (به خصوص برای دوره‌های کوتاه مدت تخصصی 6 تا 9 ماهه)،‌برگزاری دوره‌های مشترک ارشد و دکتری می‌تواند در زمینه توسعه علم و فناوری بین ایران و روسیه اثرگذار باشد.

فرهادی همچنین به تمام دانشگاههای کشور این نکته را یادآوری کرده که انعقاد تفاهم نامه و کمیت آنها زمانی دردی را دوا می کند که روی هم انبار نشده و تک تک به مرحله اجرا و ثمردهی برسند.

بنابراین خوب است که مسئولان برای انجام چنین اقدامات و راه حلهایی روند خود را سرعت بخشند و اگر مسائلی از قلم افتاده مورد توجه قرار دهند چرا که طبق صحبتهای رییس جمهور کشور اگر تدبیری اندیشیده نشود، سالهای آینده موج بیکاری کشور را فرا می گیرد و رفع آن کاری بس دشوار است.

تصور موج بیکاری در عین نبود نیروهای حرفه ای و کارآمد برای رونق اشتغال و کارآفرینی بسیار دردناک است که خوشبختانه مسئولان دانشگاهی وکشوری به بهترین نحو درصدد جلوگیری از این موضوع هستند.

گزارش از محیامعصومی

انتهای پیام/