مهدی احسانیان معاون پژوهشی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در گفت و گو با خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گفت: ایران تنها کشوری است که دانشجو باید پروژه‌ای ارائه دهد تا بتوان از آن پروژه، مقاله استخراج کند و برای تهیه پروژه‌های مقطع کارشناسی ارشد و دکتری علاوه بر استاد و دانشجو،‌ نیازمند حمایت مالی، ابزار و تجهیزات آزمایشگاهی است که تجهیزات لازم در این خصوص فراهم نشده است.

وی ادامه داد: ازطرفی دیگر، در کشورهای صنعتی و پیشرفته صنایع یا همراه دانشگاه و یا چند درجه جلو یا عقب‌تر از دانشگاه فعالیت می‌کنند زیرا پروژه‌های دانشگاهی همگام با صنعت تعریف می‌شود.

معاون پژوهشی دانشگاه خواجه نصیر بیان کرد: در کشورهای صنعتی پروژه دانشگاهی منجر به بروز پیشرفتی در صنایع، جامعه یا نوآوری می‌شود و هدف از ارائه تحقیق به هیچ عنوان ارائه مقاله نیست.

احسانیان تصریح کرد: کمبودهای موجود در کشور به خصوص در حوزه علوم انسانی پروژه تحقیقاتی که انجام می‌شود یا فاقد مبنای تحقیقات آزمایشگاهی است یا استاد تنها به فکر ارائه مقاله برای نشر جهت ارتقای جایگاه خود است.

وی گفت: دانشجویان پایه ضعیفی دارند و فقط از نظر آموزشی تربیت می‌شوند و فاقد بار پژوهشی هستند به گونه‌ای که شاید دارای نمرات ممتازی باشند اما جرات انجام کار پژوهشی را ندارند این درحالیست که در کشورهای پیشرفته از همان ابتدا فرد را پژوهشی تربیت می‌کنند.

معاون پژوهشی دانشگاه خواجه نصیر تصریح کرد: ارتقای جایگاه عدم داشتن امکانات کافی آزمایشگاهی به علت کمبود بودجه و تحریم و ضعف دانشجویان در ارائه کارهای پژوهشی از جمله مهم‌ترین علل بروز پدیده‌ای همچون فروش پایان‌نامه و مقاله است.

احسانیان ادامه داد: در کشور ما پژوهش به عنوان یک کالای لوکس مطرح شده است در حالی که پژوهش کالایی ضروری است که رسالت آن حل مشکلات صنعت، ‌جامعه و ارائه نوآورانه است.

وی با بیان اینکه مقاله‌فروشی تبدیل به تجارت شده، اظهار داشت: این معضل پدیده‌ای غیرقانونی است اما با این وجود برخوردی هم صورت نمی‌گیرد که سال‌های گذشته قوه قضاییه با این موضوع برخورد می‌کرد و دانشگاه‌های کشور مجازاتی مانند محرومیت از تحصیل را برای خاطیان در نظر می‌گرفتند. 

معاون پژوهشی دانشگاه خواجه نصیر تصریح کرد: باید وزارت علوم قوانین ارتقای اساتید را تغییر می‌داد و خواستار تهیه مقاله‌ های محصول محور می‌شد تا امروز این پدیده تبدیل به تجارت نمی‌شد.

وی افزود: اکنون رتبه علمی ایران در جهان 15 است و کشورهای مطرح در رتبه‌هایی اروپایی، پایین‌تر از کشور ما قرار دارند که این رتبه تعداد مقالات ایران را نشان می‌دهد، در حالی که با تغییر معیار معیار را عوض کنیم و میزان محصول‌محور بودن و استناد به مقالات را در نظر بگیریم رتبه ایران قطعا با سقوط مواجه می‌شود.

انتهای پیام/