علیرضا جلالی‌تبار بازیگر سینما و تلویزیون که اخیراً سریال تلویزیون «وارش» را روی آنتن داشت، در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به فیلمنامه‌های متفاوت و پیشنهادهایی که با موقعیت‌های نمایشی مختلف در تلویزیون به او ارائه می‌شود، گفت: سلیقه‌ها و تفکرات مختلفی به‌عنوان نویسنده و کارگردان در ساخت آثار در تلویزیونی وجود دارد. با این حال فکر می‌کنم ما خوش شانس بوده‌ایم که محمودرضا تختی و احمد کاوری تیم سازنده سریال وارش در این مجموعه سراغ موقعیت‌ها و جذابیت‌هایی رفته‌اند که پیش از این در بسیاری از سریال‌ها به آن‌ها پرداخته نشده بود.
وی با اشاره به تفاوت میان سریال‌های تولید شده در شبکه نمایش خانگی و تلویزیون اظهار داشت: معمولاً سریال‌هایی که در نمایش خانگی ساخته می‌شوند مجموعه‌هایی هستند که با محوریت کارهای تجاری و با نوعی حساب و کتاب اقتصادی به تولید می‌رسند اما نگاه سازندگان در تلویزیون بیشتر متناسب با فضای فرهنگی پیش می‌رود.
جلالی‌تبار که ایفای نقش با لهجه‌های مختلف را در سینما و تلویزیون تجربه کرده است، در این باره هم گفت: لهجه یکی از ابزارهای بازیگر برای باورپذیر درآوردن نقش است. من دو فیلم تهرانی با نام «مجرم» و «رخنه» بازی کردم اما کارکتری که ایفا می‌کنم، آهنگ‌های مختلفی از یک شخص تهرانی دارد و همین آهنگ‌ها هم به فضای درست فیلم و باورپذیرتر شدن شخصیت‌ها کمک می‌کند.
بازیگر سریال «وارش» در ادامه سخنان خود اظهار کرد: من آثاری با لهجه‌های آذری و حتی خوزستانی هم بازی کرده‌ام که حضور این لهجه‌ها در فیلم و سریال‌ها برای تزئینی شدن کارها نیست، بلکه به دلیل وجود شخصیتی است که به یک اقلیم تعلق دارد و برای باورپذیرتر شدن قصه می‌بایست از چنین لهجه‌هایی استفاده کنیم.
وی در پایان درباره اینکه ادای کدام یک از این لهجه‌ها در بازی سخت‌تر بوده است؟ گفت: ادای برخی از لهجه‌ها ساده است و ادای برخی از آن‌ها برای بازیگر یک چالش محسوب می‌شود. همچون لهجه‌های کردی و گیلکی که اجرای درست آن‌ها خیلی سخت است.
