• ایده‌ی مدرسه

طرح راه‌اندازی مدرسه‌ای برای جبران عقب ماندگی کودکان مبتلا به سرطان، اولین بار توسط فرحناز بلوچی که از معلمان و کارشناسان آموزشی موفق آموزش و پرورش است مطرح شد.

وی در این باره می‌گوید:«اوایل امسال بود که ایده ای برای جبران عقب ماندگی درسی کودکانی را که به هر دلیل از تحصیل محروم شده‌اند یا مجبور به ترک تحصیل شده‌اند به آموزش و پرورش دادم.

این طرح که شامل کودکان بیمار، کودکان کار، کودکان بی بضاعت، روستایی و عشایر می‌شد در مرحله‌ی اول تمرکز خود را روی کودکان بیمار گذاشت.»

با مشاوره و تایید طرح ارائه شده توسط آموزش و پرورش و هماهنگی‌های لازم با دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان و هیئت رئیسه بیمارستان قرار برآن شد که با همکاری موسسه خیریه ساحل خلیج فارس در بیمارستان کودکان بندرعباس مدرسه ای مخصوص بیماران سرطانی راه‌اندازی شود.

بلوچی با اشاره به طول درمان سرطان و طول کشیدن دوران شیمی درمانی کودکان مبتلا به این بیماری می‌گوید:« در کل استان 120 بیمار مبتلا به سرطان داریم که بیشتر آن‌ها کودکان و نوجوانان بین سه تا 16 سال هستند.

اکثر این بچه‌ها از زمانی که به بیمارستان می‌آیند تقریبا تا روزی که شیمی درمانی می‌شوند نمی‌توانند از بیمارستان خارج شوند و درکلاس درس حضور یابند وحتی به دلیل حساسیت بالای مراحل درمان، آن‌ها از ملاقات هم منع می‌شوند.»

به همین دلیل یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این کودکان پس از بیماری، عقب ماندن از درس و مدرسه است.

حتی گاهی کودکان بیمار که در جریان شیمی‌درمانی دچار ریزش مو و ابرو می‌شوند، گوشه‌گیر شده و اعتماد به نفس‌شان را برای حضور در مدرسه از دست می‌ دهند و نتیجه‌اش می‌شود طرد شدن دانش آموز از تحصیل.

«دیده شده که بعضی از خانواده‌ها خود اقدام به تدریس دانش‌آموز در منزل می‌کنند که نتیجه‌ی آنچنان موفقی را ندارد چون این کودکان دارای شرایط خاصی هستند و حتما باید از روش‌های آموزشی متفاوتی برای تدریس آن‌ها استفاده کرد».

همین روش‌های متفاوت تدریس برای کودکان سرطانی و دغدغه جبران عقب ماندگی آن‌ها بود که باعث شد خانم بلوچی طرح خود را به مرحله ی اجرا برساند و در مهر ماه امسال مدرسه تندیس را در بیمارستان کودکان بندرعباس راه‌اندازی کند.

مدرسه ای در یک فضای شاد و در ساختمان الحاقی بیمارستان که با همت خیرین و مسئولان به امکانات آموزشی و تفریحی و ... تجهیز شد و همزمان با آغاز سال‌تحصیلی با 30 دانش آموز و به صورت رایگان برای استفاده کودکان بستری در بیمارستان شروع به کار کرد.

• معلمی با عشق

بارها شاهد حضور معلمان در روستاهای صعب العبور یا حتی کپرها و چادرها، بخصوص در مناطق محروم کشور بوده‌ایم و در این مسئله که دلسوزی معلمان برای دانش‌آموزان کمتر از والدین نیست، هیچ جای شکی نیست.

همین دلسوزی و فداکاری باعث شد که مدرسه‌ی تندیس با حضور معلمان دلسوز کارش را شروع کند.

مدیرمدرسه‌ی تندیس می‌گوید:« این مدرسه، آموزش را در سطوح مختلف تحصیلی و از سن سه سال و مقطع مهدکودک تا متوسط با کمک معلم‌هایی‌که به صورت داوطلبانه در مدرسه فعالیت می‌کنند شروع کرد.

آن‌ هم در کلاس‌هایی کاملا کارگاهی. در واقع دانش‌آموزان بعد از مراجعه به بیمارستان علاوه بر پرونده ی پزشکی برای آن‌ها پرونده‌ی تحصیلی با همکاری آموزش و پرورش تشکیل می‌شود و آخرین وضعیت تحصیلی بیمار در اختیار معلمان قرار می‌گیرد و پس از آن آن‌ها می‌توانند در کلاس‌های مختلف مدرسه‌ی تندیس شرکت کنند.»

در مدرسه‌ی تندیس تدریس‌ها بیشتر به شکل کارگاهی درمحیطی تعاملی انجام می‌شود و ازمدرن‌ترین ابزارآموزشی نسبت به مقطع تحصیلی برای درک بهتر و آسان‌تر درس‌ها استفاده می‌شود «معلمانی‌ که در این‌جا کار می‌کنند با شکل متفاوت‌تری از کلاس درس روبه رو هستند

آنها علاوه بر حضور در کلاس درس در مواقعی که پزشکان تشخیص می‌دهند در اتاق بیمار حاضر می‌شوند و به صورت انفرادی به دانش آموز درس می‌دهند.

آموزش‌ها و درس‌ها در زمان ترخیص یا در حد فاصل میان دو دوره‌ی درمانی هم قطع نمی‌شود و معلمان با حضور در منازل بیمارانی که در مرکز استان سکونت دارند یا از طریق آموزش‌های مجازی برای کسانی که در شهرستان‌های اطراف زندگی می‌کنند پیگیر درس دانش آموزان هستند.»

برگزاری کلاس‌های کارگاهی و درعین حال استفاده از معلمان مجرب در کنار تیم روانشناسی و مشاوره که بیشتر وظیفه‌ی آموزش‌های روانشناسی به خانواده‌های کودکان را برعهده دارند از دیگر شاخصه‌های مدرسه‌ی کودکان مبتلا به سرطان تندیس است.

«تیم روانشناسی کودکان همزمان با آغاز به‌کار مدرسه فعالیت خود آغاز کرد. فعالیت این تیم در قالب آموزش‌های حمایتی و نحوه ی رفتار و برخورد با کودکان بیمار و نحوه‌ی کمک و تقویت روحیه‌ی خانواده‌های بیماران در مواجهه با بیماری است.



اعضای این تیم توانسته‌اند تا حدود زیادی خانواده‌ها را به پذیرش آسان تر بیماری سرطان و همچنین انجام اقدامات به موقع برای درمان آن متقاعد سازند.

همچنین روانشناسان با حضور در کلاس‌های درس و سخنرانی‌های انگیزشی، کودکانی را که به علت شیمی درمانی با ریزش موی سر و صورت مواجه شده‌اند برای حضور در جامعه و از دست ندادن اعتماد به نفس تشویق می‌کنند.»

• روحیه‌ی مبارزه در کودکان

کودکان بیماری که تا دیروز به علت حضور در بیمارستان برای شیمی درمانی همیشه دغدغه‌ی از دست دادن فرصت تحصیل یا تکمیل نشدن طول درمان برای رسیدن به درس و مشق شان را داشتند، حالا با همت خیرین و حضور معلمان و پزشکان می‌توانند یک ترم را در این مدرسه بگذرانند.

بلوچی مدیر مدرسه می‌گوید: «علاوه بر مطالب درسی که کاملا در فضای شاد و متفاوت با کلاس‌های معمول مدارس برگزار می‌شود.

کلاس‌های فوق برنامه روان‌شناسی شطرنج،عکاسی،نقاشی و موسیقی هم در مدرسه برگزار می‌شود که تا ثیر خوبی از لحاظ روانی بر کودکان گذاشته و در آن‌ها روحیه‌ی جنگندگی در مقابله با بیماری را ایجاد کرده است.»

اما نوجوانان 13 تا 16 سالی که در این بیمارستان هستند دارای شرایط متفاوت تری نسبت به کودکانند

آن‌ها از سویی در معرض برخوردهای بیشتر در جامعه قرار دارند و همچنین بیماری را به شکل جدی‌تر درک می‌کنند و از سویی شرایط ادامه تحصیل در کنار دوره ی درمان برایشان اهمیت بیشتری دارد « کلاس‌های این دانش‌آموزان به صورت فشرده و در هر زمان ممکن که پزشکان تشخیص بدهند و در میان حد فاصل دو دوره‌ی طول درمان به صورت حضوری و در منزل بیمار یا مدرسه برگزار می‌شود.

و برای حفظ شرایط روحی و روانی بیمار تا پایان دوره‌ی بیماری سعی می‌شود که بیمار به مدارس معمولی برنگردد.» وجود مدرسه در بیمارستان کمک کرده تا نوجوانان بیمار بیشتر و بدون دغدغه و با اطمینان خاطر از این‌که از تحصیل باز نمی‌مانند برای درمان مراجعه کنند.

همشهری سرنخ