این جشن که از دوران کهن تا به امروز برجای مانده، به نام تندرستون (جشن شادی و سلامت)، نامیده می شود،در این جشن که از روزگاری دیرین به ارث رسیده است، همه ساله خانواده های کرمانی، و به ویژه با محوریت مادربزرگان و بزرگان طایفه، در دامنه شیوشگان، در پشت پارک پردیسان، و در همجواری قلعه دختر، و در پایه کوه، که تپه هایی سنگی است و به نام تندرستان، فرنام است، مراسمی با شکوه به وسیله مردم برگزار می گردد. در این مراسم با سفره انداختن، آش پختن، نذری دادن، نواختن انواع سازهای موسیقی وچادر بریدن و فال گرفتن وزاغ سوزاندن و شمع روشن کردن . . . به دست افشانی و شادی کردن می پرداختند. اساس برپایی این جشن، برای گشایش بخت دختران و بیمه کردن سلامتی، با نیایش های ویژه، همراه بوده است. نتیجه این جشن بدین گونه بوده است که برای یک سال، هر نوع بیماری از دور خانواده ها رخت بر می بسته و بسیاری از دوشیزگان به خانه بخت می رفتند.